dinsdag 15 september 2015

Dag lieve Violetta...

Gisteren - zo rond een uur of vier - ging ik nietsvermoedend naar het kippenhok met een schaaltje etensresten. Normaal gezien komen de kipjes mij dan altijd enthousiast begroeten. Ze weten dat ik meestal wat lekkers voor ze bij heb. Deze keer was het opvallend stil. Ik zag alleen Annabelle en Pluisje en mijn twee nieuwe kleine krielkippen die ik zopas adopteerde uit het opvangcentrum (ik wou er nog een post aan wijden).
Waar was de rest? Ik wist onmiddellijk dat er iets niet klopte...

Waar was mijn lieve Violetta? Violetta komt altijd direct aandacht vragen als ze me ziet. Zij is ook de enige kip die aandacht boven eten verkiest.
En waar was de rest? Mijn vier ex-legkippen die zo goed hersteld waren en weer helemaal mooi bevederd. En ons kleine Jasmijntje?

Ik wist dat ik iets ergs te zien ging krijgen... Het kippenhok zag er opeens zo akelig leeg uit. Na even zoeken vond ik mijn twee bruine legkippen (Lily en Fee) en Jasmijntje. Dood. Ze lagen tegen het hek in een hoek, helemaal verstopt onder de struiken. Ze hebben nog willen ontsnappen, zoveel is duidelijk.
Maar geen spoor van Violetta en mijn twee witte legkippen (Lola en Liza). Alleen wat witte pluimen op de grond... Van Violetta lag er zelfs geen enkel veertje. Zij zal wel het eerste slachtoffer zijn geweest, zo tam als ze was.

Ik was beetje in shock geloof ik. Ik ben naar binnen gelopen en heb de dode kippen gewoon laten liggen. Mijn man heeft ze later opgeruimd.
Het dringt nog niet goed tot me door dat ik Violetta en mijn andere kippen nooit meer zal zien.
Maar Violetta... zij was echt speciaal. Zo tam, zo aanhankelijk, zo lief. Ik zei altijd: 'Violetta is meer een hond dan een kip'. Ooit is ze heel ziek (klik) geweest en toen heb ik haar er met heel veel moeite weer door gekregen, en nu is ze dood.

Violetta


Vorig jaar nam ik haar nog mee naar het kleuterschooltje van mijn zoontje en toen hebben alle kindjes haar geaaid. Wat genoot ze van die aandacht.

Ik denk dat er een vos is langsgekomen... Maar ik dacht altijd dat die 's nachts kwamen, niet overdag. 's Nachts zitten mijn kippen veilig opgesloten in hun nachthok, maar hoe kan ik ze overdag beschermen? We denken er over om de kippenren helemaal aan de bovenkant te overspannen met kippengaas. Ik hoop dat dat een oplossing kan zijn...

Ik zal goed zorgen voor mijn vier kipjes die nog over zijn, maar ik heb nu even geen zin meer in nieuwe kippen.
Het verdriet om onze kat Sterre - die enkele jaren geleden zomaar wegbleef en nooit is terug gekeerd - komt nu ook weer naar boven. Sindsdien wil ik geen katten meer, want ze kunnen zomaar ineens wegblijven of dood gereden worden. Tenzij je ze opsluit natuurlijk, maar dat wil ik niet. Een kat heeft haar vrijheid nodig. Ik zal nooit vergeten toen ik Sterre voor de eerste keer in de sneeuw zag springen, zo mooi! Dat beeld is me altijd haarscherp bijgebleven.

Een hond kan je tenminste binnen houden en aan de lijn laten wandelen. Een hond, daar heb je controle over. Dat is toch iets wat ik mezelf wijsmaak... want diep vanbinnen weet ik natuurlijk ook dat een hond kan doodgaan. Zomaar. En diep vanbinnen weet ik ook dat zelfs een mens kan doodgaan...

Gisteren - zo rond een uur of vijf - zag ik een regenboog. En ik hoop, ik hoop heel erg, dat je nu bij die regenboog bent Violetta...


37 opmerkingen:

  1. Wat erg voor je dat dit je overkomen is Miss Milla. Als dierenliefhebber leef ik ontzettend met je mee. Ik wens je veel sterkte met het verlies van je lieve kippetjes en Violetta die heel speciaal voor je was.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je. Ja, ik ga Violetta heel erg missen. Het was zo'n bijzondere diertje.

      Verwijderen
  2. Heel veel sterkte nu.Ook ik vind het verschrikkelijk als er hier één van de dieren sterft.2 weken geleden vond ik 's morgens één van onze parkietjes dood in zijn kooi,dat beeld blijft me nog steeds bij...Maar het hoort bij het leven,hoe moeilijk het ook is!!
    Veel liefs,
    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat is ook zo! Toch vind ik het moeilijk dat de kippen zo aan hun einde zijn moeten komen. Ze hadden nog makkelijk tien jaar kunnen leven, en wat moeten ze bang zijn geweest...

      Verwijderen
  3. Veel sterkte van mij, X
    We willen alles wat ons lief is beschermen en er nooit afscheid van nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Och wat erg, ik snap dat je helemaal van slag bent. Arme kipjes arme jij.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat erg, veel sterkte! Inderdaad, gaas als overkapping aanbrengen, ook roofvogels kunnen anders zomaar de ren in.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We gaan inderdaad gaas proberen, maar dan zal het hok waarschijnlijk ook een pak kleiner moeten worden en dat vind ik ook wel jammer.

      Verwijderen
  6. Ach vrouwtje toch :( Wat vind ik dit enorm *piep* voor je :( Heel veel sterkte. :(

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ach, meid toch, wat een verschrikkelijk nieuws. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Aaaaaaaaaaaa wat vreselijk!!! Heel veel sterkte ermee!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel veel sterkte, wij hadden ook zo'n tamme kip, mijn dochter noemde haar Lala, ze is nu al een jaar of drie weg, maar elke keer als mijn dochter verdrietig is moet ze aan dat beestje denken. Helaas zijn onze nieuwe kippetjes nooit zo tam geworden. Lala kwam ook gezellig naast ons op de bank zitten als de achterdeur open stond. Wij hebben vorig jaar bezoek gehad van een steenmarter of grote rat en sluiten ze nu 's nachts wel op. Het hok is dusdanig omheind dat er in ieder geval geen vos bij kan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, mijn zoontje was ook heel erg aan Violetta gehecht. Ik denk dat wij het hok hier ook nog verder gaan proberen aan te passen, maar dat is niet zo makkelijk want marters bijvoorbeeld raken door het kleinste gaatje en ik wil ook niet dat de kippen te klein zitten.

      Verwijderen
  10. Och jee, dat is echt erg zeg. Wat een vreselijke ontdekking. Een tijd terug hebben wij ook zoiets gehad, er zat een katachtig iets in het kippenhok. Een soort rare, lange, dunne kat die ervandoor ging toen we hem snapten. Bleek ook een steenmarter, als ik het me goed herinner. Die heeft toen ook twee kippen doodgebeten bij ons. En later een keer een heel jonge kitten die was aan komen lopen. (althans, daar verdenk ik dat brutale kl*rebeest ook van. Die beesten zijn ook net snot, die komen echt door het kleinste gaatje. Sterkte joh.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, marters zitten hier ook. Toch denk ik dat het een vos is geweest. Ik heb net in de buurt wat rondvraag gedaan en er zijn overal al kippen doodgebeten en verschillende mensen hebben een vos gezien. Maar da's de natuur natuurlijk en de vos is een beschermd dier.
      Steenmarters hebben vorig jaar mijn auto eens goed vernield.

      Verwijderen
    2. Oh blergh. Wat is nu de lol voor zo'n beest he? Zou toch denken, zo in het seizoen van overvloed ook voor zo'n vos heeft ie toch weinig te zoeken tussen de mensen...
      Maar een vos is misschien wel iets makkelijker buiten te houden dan een marter?
      De foto van je hondje en het regenboogkipje is prachtig <3

      Verwijderen
    3. Steenmarters zijn blijkbaar uit op de visolie die er in bepaalde autoleidingen zit.
      Ja, ik vind het ook zo'n mooie foto. Violetta was helemaal niet bang van ons hondje. mooi gezegd 'regenboogkipje'.

      Verwijderen
  11. Oh zo erg ! Veel sterkte ! Het moet verschrikkelijk zijn om ze zo te vinden. Ik zit hier ook weer met tranen, want bij zo'n verhalen denk ik dan aan mijn Naughty die vorig jaar in december is gestorven. Ik ben daar nog steeds niet over, dat gemis is verschrikkelijk. Mijn Frisky gaat hopelijk een record vestigen wan tik zou een 2de afscheid echt niet aankunnen. Ik kan me voorstellen dat je voorlopig geen andere kippen wil, wij houden het nu ook bij 1 kat. Het zou wat als verraad aanvoelen, ook al begint het soms te kriebelen. Maar dan denk ik weer aan het verdriet dat verlies veroorzaakt en dan denk ik, laat maar ! Ik dacht ook dat vossen enkel 's nachts aanvielen, raar hé.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik dus ook zo erg, steeds dat afscheid moeten nemen van een geliefd dier. En als ze dan het geluk hebben om 'oud' te mogen worden, dan nog leven ze veel te kort...

      Verwijderen
    2. Dat is, die kunnen nooit oud genoeg worden ! Naughty was 15, dus op zich wel een mooie leeftijd maar toch. Ons gezinnetje was opeens niet compleet meer, al van sinds we zijn gaan samenwonen waren ze er bij en het voelde aan alsof het altijd zo zou zijn. Maar helaas ...

      Verwijderen
  12. Oh, dat doet pijn. Ik leef echt met je mee. Ik weet even niet wat zeggen. Ik kom zo graag langs om een posting te zien over jouw kippetjes en hondjes, je brengt het altijd zo mooi. En nu, ... Dit had ik niet zien aankomen.
    Nu ik een eigen hondje heb besef ik nog meer hoeveel pijn het zou doen hem te verliezen.
    Sterkte meisje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je.
      Oh, is je hondje er? Je hebt er nog niets over gepost hé, geloof ik. Ik ben zo benieuwd naar de foto's!

      Verwijderen
  13. Oei vreselijk...Ja echt erg... En op klaarlichte dag? Veel sterkte in ieder geval...Vossen in overvloed hier in de buurt... je weet wel over onze deur woont een hele familie... en toch werden de kippen van onze buurman enkele weken geleden door een hond uit de buurt doodgebeten... ook vreselijk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, ik las al bij jou over die vossen... Wow, zijn die kippen door een hond doodgebeten? Wat erg zeg! Gelukkig doet ons Fleurtje zoiets niet.

      Verwijderen
  14. Oh, dat moet vreselijk zijn, ze zo te moeten vinden! Vossen zijn op dat gebied echt wel smerige beesten, alle kippen dooddoen om maar ééntje mee te nemen... overkill. Je ren overdekken is een oplossing ja, maar vergeet ook niet om stenen te leggen aan de buitenkant van je ren, rondom. Anders maakt hij een hol en raakt hij toch nog binnen. Google eens, je zal wel genoeg info vinden op het net. Maar je ren zal idd een pak kleiner worden... :-(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Echt? Graven ze zich ook al naar binnen. Dat wist ik niet. Oh jee, en dan zijn er ook nog marters hier in de buurt. Ik word er bijna moedeloos van...

      Verwijderen
  15. Hai Miss Mila,
    Moest helemaal ff huilen toen ik je berichtje las. Kan me je verdriet zo voorstellen. Mis bijvoorbeeld mijn caviaatjes Dirkie en Iwan nog iedere dag. Toch probeer ik ook bij jou kippetjes te denken dat ze nu in ieder geval geen pijn meer hebben en geen paniek meer voelen omdat ze 'thuis' zijn. (Daar waar wij vandaan komen en waar we straks ook weer naar toe mogen gaan). Het gemis blijft, maar de liefde die je voelde voor hen blijft ook! Sterkte met dit verlies.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik vind het heel erg voor je Miss Mila.
    Ik ben zelf jaren geleden mijn kat verloren en heb er een week om gehuild. Ze was ook al 18 jaar oud en ik had ze van mijn 6 jaar.
    Dus ik weet hoe veel pijn het kan doen.
    Nu toch een nieuwe poes (al weer zes jaar intussen), maar ik heb stiekem elke dag schrik voor de dag dat ik ze moet afgeven. Ik ben er zo slecht in!
    Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. He bah, wat zul je geschrokkwn zijn...
    Je was zo blij met je kipjes. Dankzij jou krijgen mijn kippendames binnenkort gezelschap van 2 exlegkipjes. Over een paar weken kunnen we ze ophalen.
    Bij ons in Noord- Nederland zijn steenmarters. Daarom gaan de kippen 's nachts ook naar binnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. och jeetje, dit is erg. Wat zullen jullie je rot voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. och jeetje, dit is erg. Wat zullen jullie je rot voelen.

    BeantwoordenVerwijderen