vrijdag 18 september 2015

Voeden wij onze kinderen op tot neurotische multitaskers?

Kennen jullie Smartschool? De ouders die hier lezen met pubers in huis wellicht wel. Smartschool is een soort online platform dat scholen gebruiken om te communiceren met hun leerlingen en met de ouders. Je vindt er onder andere de agenda op, huistaken die moeten worden gemaakt, punten van de leerling, verbetersleutels, info over de houding van de leerling op school, berichten van de leerkracht naar de ouders toe,... teveel om op te noemen. Ik weet eigenlijk niet of het systeem ook in Nederland gebruikt wordt. Let me know!
In sommige scholen wordt er naast Smartschool ook nog een papieren agenda gebruikt (een planner noemen ze dat tegenwoordig), in andere scholen gebruikt men enkel nog de digitale agenda.

Nu vind ik het fenomeen Smartschool zeker niet slecht. Alleen... ik kan me voorstellen dat het bij de leerlingen toch wel wat stress kan veroorzaken. En weet je, eigenlijk bij mezelf als ouder ook.
Constant krijg ik mailtjes binnen in de trant van : 'uw dochter heeft zoveel punten op dat vak gehaald',  'uw dochter is haar boek van Nederlands vandaag vergeten', 'er staat een bericht over de info-avond op Smartschool' of 'uw zoon heeft zijn huiswerk te laat ingeleverd'.
Je krijgt dus telkens een mailtje als er weer iets nieuws op Smartschool staat en dat gebeurt blijkbaar vaak, erg vaak.

Als ouder word je verondersteld je kinderen goed op te volgen en te begeleiden. Uiteraard vind ik dat niet meer dan normaal, maar af en toe zie ik door al de informatie die er op me af komt door de bomen het bos niet meer. Met één kind valt het misschien nog een beetje te volgen - alhoewel - met drie kids vind ik het een ramp.
Komen daarbij nog alle hobby's waarvan je geen info mag missen of je staat voor niets op die afgelaste training. Oeps, mailtje over het hoofd gezien.
In de kleuterschool van ons jongste zoontje gebeurt alles nog op papier. Maar ook dat moet je goed bijhouden: best direct dus alle brieven lezen en strookjes invullen of je legt ze even weg en... oeps, weer wat vergeten.

Eigenlijk vraag ik me af: als er voor mij als moeder al zoveel info op me afkomt, wat moet het dan wel niet zijn voor de kinderen? Hebben zij nog het gevoel dat ze vat hebben op de situatie?
Vroeger toen ik kind was, was het simpel: je had een papieren agenda en daar stond alles in wat je moest weten. Had je bijvoorbeeld een slechte toets dan kon je die - als je sluw was en wat geluk had - nog wel eens verborgen houden voor je ouders (of voor de echte durvers: zelf ondertekenen) en zo een donderpreek ontlopen. Niet dat ik dat goedkeur natuurlijk... ahum, maar ach, we zijn toch allemaal jong geweest. Jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel...
Big brother is always watching bij onze kiddo's. Elke (mis)stap wordt geregistreerd in het systeem, en dus ook automatisch aan de ouders gemeld. Vroeger kwam je er tenminste af en toe nog vanaf met een uitbrander van de juf en verder werd erover gezwegen. Nu is een mapje vergeten in de les al reden tot een mail naar de ouders...
Ik hoorde trouwens van verschillende leerkrachten dat zij eveneens stress krijgen van dit systeem: werkelijk alles moet worden geregistreerd. Ik kan me de berg extra werk voor hen best voorstellen. Bovendien zitten de meeste klassen tegenwoordig ook nog eens overvol.

Ik moet toegeven dat ik er als mama natuurlijk ook wel blij mee ben dat ik op de hoogte wordt gehouden door de school. Pubers durven nu eenmaal wel eens dingen te verzwijgen, zoals we allemaal weten. Maar waar ligt de grens van wat ik moet weten en moet ik dat persé op elk moment weten? Ach, het is ook zo dubbel allemaal.

Eens de kinderen na een drukke schooldag thuiskomen zit de dag er nog bijlange niet op voor hen. Eerst wat eten, agenda en Smartschool checken, dan huistaken maken en lessen leren. Nadien gaat de dochter naar de training van het turnen (5 maal per week) en de zoon naar de fitness (5 à 6 maal per week). Vaak moet er na de hobby's nog wat verder gestudeerd worden. Samen eten als gezin zit er hier vaak niet in op schooldagen. De avonden staan voor mij in het teken van schoolwerk begeleiden en taxi-chauffeur spelen voor de hobby's. Intussen moet kleuterzoon mee in en uit de auto en dat vindt hij NIET leuk. Gelukkig neemt manlief 's avonds als hij op tijd thuis is van het werk (en dus niet in de file staat) vaak de rol van taxi-chauffeur even over.

Tussendoor komen er voor de kids dan nog constant boodschappen door op Messenger, Facebook, Skype, Snapchat, Instagram,... Je zou van minder toch gek worden!


Op het eerste zicht lijken mijn twee oudste kinderen geen last te hebben van die overvloed aan prikkels. Als ik ernaar vraag snappen ze niet goed wat ik bedoel. Het is bij iedereen toch zo druk.

Kunnen zij beter tegen die stortvloed aan prikkels omdat ze in een heel andere tijd opgroeien dan toen wij kind waren? Vroeger kon ik mijn lessen niet leren met de radio op de achtergrond. Nu zie ik mijn zoon zijn huiswerk maken terwijl er minstens twee schermen actief zijn in zijn kamer. Kunnen zij beter multitasken omdat ze niets anders gewend zijn? Ik weet het niet, ik hoop alleen dat ze ook leren genieten van stilte en rust. Want dat heeft een mens af en toe ook nodig. Echt waar.


28 opmerkingen:

  1. Ik denk dat het ook erg afhangt van het individu... ik kan zelf helemaal niet goed om met veel prikkels, dus op mijn smartphone geen meldingen van facebook, e-mail of wat dan ook, want er gebeurt op elk moment wel iets en ik word helemaal gek. Voor mij werkt het beter om alles op een vast moment te bekijken en er dan ook iets mee te doen (want ja, anders vergeet je het snel).

    Zo zagen mijn ouders ook 1x/dag en later zelfs enkel op vrijdagavond mijn agenda waar alle eventuele nota's in stonden.

    Anderen kunnen waarschijnlijk wel beter om met een sterk prikkelende omgeving, maar zoals je zegt, iedereen heeft rust nodig en dan is het vaak toch nodig om internet/smartphones en dergelijke even aan de kant te schuiven. Het lijkt misschien onmogelijk maar het doet enorm deugd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kijk vaak uren niet op mijn smartphone, soms gaat er zelfs een dag voorbij dat ik niet kijk. Mijn vriendinnen weten inmiddels al dat ze soms lang op een antwoord op hun berichten moeten wachten ;-) Gelukkig kijken zij ook niet vaak.
      Ik kan ook niet goed tegen die overdaad aan prikkels.
      Soms kan ik wel uren verspelen op de computer, vaak met het lezen van blogs.

      Verwijderen
  2. Hm ik ken het niet smartschool.......en t lijkt mij idd een teveel aan constante informatie. Op de middelbare school had mn oudste dochter ook iets waar je online kon kijken naar haar aanwezigheidstatus in de lessen en haar cijfers....nooit op ingelogd :-D cijfers verteld ze me zo zelf maar, en trouwens zelfs t rapport was niet meer papier maar slechts online.......dan logde zij in op haar deel zag ik het ook :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De school verwacht hier echt van de ouders dat er op regelmatige basis wordt ingelogd. Nu moet ik wel zeggen dat er op de school van onze zoon iets minder frequent info geplaatst wordt in vergelijking met de school van onze dochter.
      Dan zal je dochter wel altijd een goed rapport hebben ;-)

      Verwijderen
  3. Hier wordt op school van onze dochters ook Smartschool gebruikt. Sinds dit schooljaar ook met digitale agenda. Soms wordt er bepaalde info pas op zondagmiddag opgezet. Ik vind dat echt niet kunnen! Zo zijn ze verplicht om verschillende keren per weekend te kijken of er toevallig nog extra info ivm huiswerk is. Zelf vind ik het een bijzonder onrustig gegeven, maar mijn kinderen lijken het normaal te vinden. Wij konden hier kiezen of we als ouders mails en berichten van Smartschool wilden ontvangen. Ik heb hier niet voor gekozen en kijk ook zelden op Smartschool. Gelukkig wordt dat ook niet verwacht van de ouders...
    Griet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ken dit als het magister. Daar moet je blijkbaar ook steeds op kijken. Maar ik vind dat absurd. Ik hoef niet te weten dat mijn kind een schoolboek is vergeten. Ik vind die controle overdreven en absurd.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, ik vind dat ook en ik kan me de druk die het veroorzaakt bij de kinderen goed voorstellen.

      Verwijderen
  5. Mijn twaalfjarige vindt het echt een wereldschokkende overgang, van basisschool naar voortgezet onderwijs. Is al hartstikke druk met al het nieuwe, de weg zoeken, zijn jas niet vergeten, zijn huiswerk opschrijven en dan moet er opeens ook nog worden geleerd en vooruit worden gepland? Ondoenlijk. En ik als ouders die daar verder nooit mee heef tmogen bemoeien zie alleen maar die berichtjes 'te laat, niet ingelevberd, slecht cijfer'... en heb geen idee hoe of wat ik moet doen om hem achter zijn broek aan te zitten (en zie hem alleen maar heel zielig hard steunen onder dat zware gewicht van tas en werk)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn dochter zit ook in het eerste middelbaar nu, en inderdaad, zij heeft het ook best moeilijk met de overgang. Het is ook heel wat hé! Ik probeer haar zoveel mogelijk te begeleiden maar anderzijds moeten ze ook leren om langzaam meer zelfstandig te worden. Het is allemaal zo dubbel, en dan nog al die berichten... Onze kinderen staan toch eigenlijk onder hoge druk.

      Verwijderen
  6. Het is inderdaad dubbel. Op de hoogte blijven wil je wel als ouders, maar van elk wissewasje een bericht te krijgen voegt niets toe. Het geeft ook een verkeerd signaal af, alsof het vergeten van een boek even belangrijk is als het bericht over huiswerk. Of afwezigheid van docent even belangrijk als de waarschuwing dat het glad is. Jongeren worden gecontroleerd, er wordt overgecommuniceerd, alles wordt ze voorgekauwd, maar het maakt ze volgens mij alleen maar minder zelfredzaam. Ze worden getraind om niets meer zelf te hoeven uitzoeken. 'Oh, daar heb ik helemaal geen bericht over gehad.'
    Vroeger hing er een lijst met cijfers op het prikbord en iedereen wist zij cijfer. Nu vertelt de docent het, het staat op intranet, ze krijgen er een mail over en nòg weten ze hun cijfer niet.
    Ik werk op een universiteit en daar hebben jongeren regelmatig last van de overvloed aan informatie en de bijbehorende druk.
    Jouw kinderen boffen met een moeder die ze kan leren dat ze regelmatig rust en afstand moeten nemen. En dat je desondanks niks mist.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij verwoordt hier heel mooi wat ik bedoel, en dank je voor het mooie compliment :-)

      Verwijderen
  7. Hier hebben ze Magister. Daar kan ik zelf opkijken als ik wil. Maar dat doe ik niet zo vaak. Kan me voorstellen dat de overdaad aan informatie die continu naar je toekomt te veel kan zijn. Maar tegelijkertijd geloof ik dat onze kinderen daarmee opgroeien en er daardoor anders mee omgaan.

    Kan je niet ergens in je instellingen aangeven dat je niet overal een mailtje van wilt ontvangen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat kan inderdaad wel geloof ik. Maar daar heeft de controle freak in mezelf het dan weer moeilijk mee.

      Verwijderen
  8. Zoals jij het nu zegt lijkt het me inderdaad vreselijk voor kind en ouders, zo big brother achtig. Ik heb zelf geen kinderen, dus er niet mee te maken, maar zo'n overkill aan info kan niet goed zijn.

    Even een ander onderwerp, zit ik gisteren in de bioscoop, zit een jong meisje naast me, tijdens de hoofdfilm, te appen op haar telefoon. En het is niet dat het een saaie film was of zo.... Dat kan ik dus echt niet begrijpen en ik vind het ook zo afglijden allemaal, nog even en we appen elkaar als we tegenover elkaar zitten....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat ergert me ook wel. Soms komen hier vriendinnen van mijn dochter en dan zitten ze naast mekaar in de zetel te spelen op hun smartphone. Tja, dan hoef je eigenlijk ook niet af te spreken vind ik...

      Verwijderen
  9. Ik kijk er alvast niet naar uit. Ik leer mijn dochter nu reeds relativeren. Ze overdrijven vaak. De agenda bekijk ik enkel wanneer ze zelf zegt dat ze huiswerk heeft. Ik wil haar daarin kunnen vertrouwen en dat weet ze. Zegt ze het niet dan is ze daar zelf verantwoordelijk voor. We vergeten allen wel eens wat, durven toegeven dat je een fout gemaakt hebt en het daarna loslaten is ook een mooie eigenschap.
    Mijn dochter kan niet tegen die overdaad aan prikkels. Wanneer ze moeten spelen in de overdekte ruimte wordt ze zelfs gek van het lawaai. Ze zal dan altijd aan de juf vragen of ze binnen mag blijven om haar taakjes verder af te werken. Gelukkig mag dat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja inderdaad een geluk dat de juf van je dochter er begrip voor heeft. Mijn jongste zoontje is ook veel gevoeliger voor een overdaad aan prikkels.

      Verwijderen
  10. ik ben al oma van een 2enhalf jaar oud kleindochtertje.ze gaat sedert september voor het eerst naar de peuterklas.daar hebben ze smartschool.ik vind het wel tof ,leuk als oma om foto's op smartschool te bekijken hoe ze het daar doet.
    en wat je van vroeger zei van ons papieren agenda is zo herkenbaar,die kon je als je slechte punten had nog vlug op maandagmorgen laten ondertekenen toen je rap moest aanzetten of door het minst strenge ouder laten ondertekenen,hihi..groetjes debora

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als ze smartschool gebruiken voor foto's lijkt het me ook nog wel leuk!

      Verwijderen
  11. Oei, dat is idd wel erg big brother-achtig! Wij kennen hier Magister maar dat gaat minder ver. We kunnen daarop wel de cijfers bekijken, en eventuele roosterwijzigingen, en enkele docenten zetten er het huiswerk op, maar lang niet allemaal. En mailtjes krijgen we gelukkig niet, zou er gek van worden. Wel is het irritant dat een roosterwijziging of op het Magister staat of op de site van de school. Moet je twee informatiekanalen checken. Gelukkig zit zoonlief op de hoek van de straat op school dus als er toch een les uitvalt komt ie gewoon naar huis (bij een boek vergeten ook wel eens). Dochter moet iets verder dus ik hoop dat haar school het bij uitval van lessen beter heeft geregeld.
    Hier beperken we de prikkels wel thuis hoor (geen smartphone op tafel bij het huiswerk maken). Ze zullen die prikkelgevoeligheid wel van mij geerfd hebben ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Goh Miss Mila, ik kijk er niet naar uit als ik dat zo lees. Wat kunnen ze overdrijven.
    Ik denk dat al die info en prikkels wel degelijk een invloed hebben. Ik geef therapie aan jongeren en het aantal jongeren met problemen neemt steeds toe. Onze drukke gejaagde maatschappij draagt daar absoluut toe bij. Soms zijn ze gewoon blij met dat uurtje rust en gewoon even kunnen zijn in de therapieruimte. Even ontsnappen van alles.
    Ik kan me aannemen dat je kids zeggen er geen last van te hebben. Ze zijn niet anders gewoon en het is ook eerder onbewust dat het allemaal zijn invloed heeft.
    Onze taak als ouder wordt er ook niet makkelijker op vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij bevestigt mijn vermoeden dat het toch allemaal zijn invloed heeft... en ook al zeggen mijn kids dat ze er geen last van hebben, toch maak ik me soms zorgen over de toekomst. Waar moet dat eindigen met onze maatschappij als het nu al zo erg is.Volgens mij vallen er ook steeds meer jongeren uit de boot omdat ze het tempo niet aankunnen of krijgen ze een labeltje opgeplakt.

      Verwijderen
  13. Het is soms ook net alsof ze niet zonder prikkels kunnen leven. Ik maak me daar wel zorgen over.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Kinderen kunnen helemaal niet beter multitasken dan volwassenen, ze zijn wel gewend om constant afgeleid te worden maar datgaat ten koste van de concentratie. Kinderen hebben geen andere hersenen dan wij... Ik lever ook betere prestaties wanneer ik 1 ding tegelijk doe. Wel leerde ik vroeger met muziek aan, dat dempte achtergrond geluid waardoor ik me beter kon concentreren.
    Olga

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan ook niet multitasken. Ik word er vreselijk prikkelbaar van. Soms maak ik me wel eens zorgen over dat constante multitasken van de kinderen.

      Verwijderen