zondag 30 maart 2014

Tijd voor voetverzorging!

Mama's met een dochter weten waarschijnlijk dat de meeste meisjes dol zijn op nagellak. Voor mijn dochter geldt: hoe zotter hoe liever, op voorwaarde dat er paars of roze aan te pas komt. Ja, ze is nog steeds een roze-adept!
Ik heb ze dus vanmorgen eens in de watten gelegd met een mani- en pedicure. Knippen, veilen, lakken,...  de hele santenboetiek.

Eerst een laagje blauwe nagelak:



Dan een laagje van die, volledig 'over the top', paarse glitter craquelé lak:



En blij dat ze weer was!!!

Even daarna kwam ons andere dametje weer binnen van haar uitje in de tuin.

 
Ik denk dat zij ook een mani- én pedicure nodig heeft ;-)!.

zaterdag 29 maart 2014

Ovenschotel met puree en bloemkool

Als er één spreuk is die echt klopt is het volgens mij deze wel: 'De liefde van de man gaat door de maag'. Een goed gevoederd exemplaar is veel aangenamer in de omgang dan eentje met een knorrende maag ;-).

Nu mag ik niet alleen de mannetjes viseren natuurlijk. Wij vrouwen hebben ook wel onze dagelijkse portie calorieën nodig. Vaak kiezen we voor gezond en voedzaam eten. Uiteraard willen we het goede voorbeeld geven aan ons nageslacht. Wij willen onze kindertjes natuurlijk niet opvoeden tot de gevreesde chips verslindende luieriken die de godganse dag achter één of ander beeldscherm hangen.
Het mag gezegd worden: het grootste deel van de tijd zijn we goed bezig en gedragen we ons als verantwoordelijke volwassenen als het op eten aankomt.
Echter,... als de hormonen weer eens op hol slaan in een bepaalde tijd van de maand, transformeren we in kleine monstertjes die zich te goed doen aan chips, chocolade, speculaaspasta en andere lege calorieën. Met het gekende schuldgevoel na onze vreetbui...

Maar ik wijk af,  het ging dus over mannen en eten. Ik heb er gelukkig eentje die snel tevreden is. Om indruk te maken hoef ik geen ingewikkelde menu's op tafel te toveren. Integendeel, met lekkere eenvoudige boerenkost doe ik hem nog het meeste plezier. Komt goed uit, want ik ben zelf ook niet het type om uren achter mijn potten en pannen te staan om dan met lede ogen te zien dat mijn met zorg bereide eten in minder dan tien minuten in hongerige magen verdwijnt. Neen, geef mij maar eerlijke en eenvoudige kost. Een ovenschoteltje met bloemkool bijvoorbeeld. Ik deel hier graag mijn receptje:


Ovenschotel met puree, bloemkool en kaassaus:

Dit heb je nodig :
  • 1 1/2 kg aardappelen (zacht kokende)
  • 1 bloemkool
  •  boter
  • 1/2 liter melk
  • 1 eetlepel bloem (30 g)
  • peper, zout, nootmuskaat
  • 200 g gruyère kaas
  • 1 bouillon blokje
  • verse peterselie

Zo maak je het:
  • Snij de aardappelen in (kleine) stukjes en kook ze gaar in water met een bouillonblokje .
  • Snij de bloemkool in roosjes en kook deze beetgaar.
  • Prak de gekookte aardappelen tot puree, voeg een klontje boter en wat melk toe en prak dit verder onder de puree tot deze de juiste consistentie heeft. Kruid met peper, zout en nootmuskaat.
  • Verdeel de puree in een ovenschaal.
  • Schik hierop de gekookte roosjes bloemkool, kruid eveneens met peper, zout en nootmuskaat.
  • Kaassaus: Smelt 50 g bloem. Voeg een eetlepel bloem toe en roer tot er een gladde massa ontstaat. Voeg geleidelijk onder voortdurend roeren de melk toe. Laat al roerend 5 minuten koken. Voeg dan 150 g kaas toe en roer tot deze volledig opgelost is. Kruid met peper, zout, nootmuskaat en fijngesneden peterselie.
  • Giet de kaassaus over de ovenschotel.
  • Verdeel de overgebleven geraspte kaas hierover.
  • Bak ongeveer 25 minuten in een voorverwarmde oven op 200°C.

 
 
Serveer deze ovenschotel met vlees, vis of een vleesvervanger naar keuze.
 
 


vrijdag 28 maart 2014

Mijn ultieme verjongingstips

Een paar dagen geleden schreef ik over ouder worden en welke na-, maar ook voordelen dat dit met zich meebrengt.
Je kan de tijd niet stopzetten en je hoeft er op je veertigste geen 20 meer uit te zien, maar een paar jaartjes jonger geschat worden vinden we toch allemaal wel fijn, denk ik.
Ik wil niet arrogant klinken, maar meestal denken mensen dat ik jonger ben dan mijn werkelijke leeftijd. Misschien willen ze wel gewoon lief zijn en mij niet kwetsen, en vinden ze juist dat ik er vreselijk oud uitzie. Dat weet je natuurlijk nooit met zekerheid hé.

In ieder geval heb ik enkele tips en trick om enkele jaartjes van mijn leeftijd af te knijpen. Ik deel ze graag met de andere ijdeltuiten onder jullie:
  • Haarkleur: als sinds mensenheugenis maak ik mijn (donkerblonde) haren enkele tintjes lichter. Dit is goed om er wat jeugdiger uit te zien (voor mij toch althans). Belangrijk hierbij is wel dat je niet overdrijft. Platinablonde haren boven de veertig: er zijn er maar weinigen die er mee weg komen... Kies dus liever voor een zachtere warme tint blond. Hetzelfde geldt voor donkerharingen: harde zwart tinten maken je vaak ouder dan een zachtere bruin tint. Laten we ook niet vergeten dat sommige vrouwen gezegend zijn met prachtige grijze haren en hier geweldig mooi mee staan. Behoor jij tot die categorie? Vooral niets doen dan, buiten een goede snit en eventueel af en toe een kleurspoeling voor meer glans.
  • Haarsnit: Boven een bepaalde leeftijd hoef je zeker je haren niet te laten kortwieken. Echt leuk staan met een ultra kort kapsel is trouwens ook niet voor iedereen weggelegd! Niet persé de schaar in die lange lokken dus, op voorwaarde dat ze er verzorgd, glanzend, en niet als een soort ontplofte strobaal uitzien. Haar tot op je achterwerk is ook niet aan te raden. Er zijn grenzen wat betreft de haarlengte, wil je er niet als een verdwaalde heks uitzien. Verder zijn er heel veel vrouwen die jonger staan met een pony, deze camoufleert in één keer ook eventuele rimpeltjes op het voorhoofd of ietwat afhangende oogleden. Vind je een pony laten knippen wat eng, kies dan in eerste instantie voor een schuine bles. Hiermee kan je weinig verkeerd doen en meer afknippen kan nog altijd.
  • Nagels: Omdat ik veel in de tuin werk doe ik dikwijls de moeite niet (meer) om mijn nagels mooi te lakken. Voor een avondje uit staan gelakte nagels echter altijd erg mooi. Kies liever niet voor extreme kleuren zoals lichtblauw, groen, geel of fluo roze. Dit is erg leuk voor jonge meisjes maar op een bepaalde leeftijd staat het al snel ordinair. Je kiest ook beter voor niet te lange rond gevijlde nagels in plaats van voor puntige, lange (heksen) nagels. De meeste tinten rood, bordeaux, roze (niet barbie roze uiteraard) staan iedereen wel goed.
  • Make-up: Als je al wat rimpels heb kies je beter niet voor een zware fond de teint, maar voor een lichtgewicht BB crème. Ook met de poederkwast spring je best maar matig om, want poeder heeft de neiging om in rimpeltjes te kruipen en ze zo net te accentueren. Maak je gezicht ook niet te donker, maar blijf zoveel mogelijk bij je eigen huid tint.
  • Mascara en oogschaduw: Mascara moet perfect zijn aangebracht en zeker niet klonteren. Kies je ervoor om je ogen te accentueren met een donkere oogschaduw, houd dan de rest van je make up sober. Je wilt er ten slotte toch niet uitzien als een overjaarse clown ;-). Bruintinten zijn voor bijna alle vrouwen een veilige optie.
  • Lippen: Die getatoeëerde lipranden, die een tijdje in de mode waren, zijn in mijn ogen een echte 'no go'. Vooral je geld hier dus niet aan verspillen! Teken dan liever met een lippotlood in dezelfde kleur van je lippenstift een lijntje, om te voorkomen dat die gaat uitlopen. Met een zacht abrikoos tintje op je lippen kan je weinig verkeerd doen.
  • Wenkbrauwen: Vergeet nooit het belang van verzorgde en mooi gevormde wenkbrauwen. Ze geven je gezicht een natuurlijke facelift. Hierbij vind ik van die getatoeëerde gevallen ook weer echt niet mooi. Houd het liever wat natuurlijk. Laat desnoods de eerste keer je wenkbrauwen epileren door een professional en werk ze nadien zelf bij. Dan heb je in ieder geval een goede basis om op verder te werken. Ah ja, en zeker nooit haartjes aan de bovenkant van je wenkbrauwen verwijderen, want dan loop je gegarandeerd een aantal weken voor joker. 
  • Kledij: Durf je kleurig te kleden en verstop je lichaam niet in wijde vormeloze kledij (zelfs niet als je wat mollig bent). Wijde kleren maken je extra dik, meer aansluitende kleren (maar ook hier niet overdrijven natuurlijk!) geven vorm aan je lichaam. Uiteraard is elk lichaam anders en kan ik hier enkel wat algemene tips over geven.
  • Kinderen: koop op latere leeftijd nog een kleine, automatisch schatten de mensen je veel jonger dan je werkelijk bent. Als sommigen echter aan de schoolpoort denken dat je de oma bent werkt deze tip duidelijk niet goed, en ben je eraan voor de moeite ;-).
  • Tot slot mijn allerbelangrijkste tip: lach veel! Een opgewekt gezicht ziet er véél jonger uit dan het gezicht van een zuurpruim.

Hebben jullie nog beauty geheimen? Dan zou ik het heel leuk vinden als jullie ze zouden willen delen.

Groetjes,
Milla
 

donderdag 27 maart 2014

5 huishoudraadsels.. opgelost!

Als thuisblijfmam neem ik het grootste deel van het huishouden op mij. Logisch, ik heb nu eenmaal meer tijd voor al die klusjes dan de rest van het gezin. Wat natuurlijk niet wegneemt dat ik blij ben met alle hulp die ik krijg van manlief en de kindertjes.

Al geruime tijd stel ik mij een aantal vragen wat betreft 'HET HUISHOUDEN'.
Gelukkig is daar het internet als reddende engel! Na wat 'googelen' vond ik het antwoord op 5 prangende vragen.

Lezen jullie even mee?
  1. Waar blijft al dat stof toch steeds vandaan komen? Je wilt het eigenlijk niet weten, maar het grootste (tot 70 %) deel van het stof in huis komt gewoon van onzelf (ieuw!). Dus al die stofdeeltjes die je ziet rond dwarrelen op een zonnige dag, zelfs als je net de stofzuiger ter hand hebt genomen, zijn gewoon huidschilfers en haren. De rest van het stof komt van huisdieren, vezels uit kledij en alle textiel in huis (check de filter van je droogkast maar eens), en van zand en andere viezigheid die je binnenbrengt via je schoenzolen. Stof heeft de neiging om zich steeds te concentreren op zogenaamde 'hotspots'. Dit zijn de plaatsen waar stof in een soort cluster samenhangt: bijvoorbeeld onder de zetels, kasten en bedden. Op deze verborgen plekken een keertje extra stofzuigen kan helpen te voorkomen dat deze stofnesten op den duur uitgroeien tot de creaturen die we allemaal kennen uit de (lichtjes overdreven) reclame van Sw*ff*r. Maar dames,  wordt vooral geen slaaf van je stofzuiger hé, want van een beetje stof is nog (bijna) nooit iemand doodgegaan.
  2. Waarom gooien mannen hun sokken altijd naast, op, of achter de wasmand en niet erin? Op deze vraag vind ik echt nergens een bevredigend antwoord. Het zou in de genen zitten, volgens sommigen. Volgens anderen zou het er mee te maken hebben dat ze, ons vrouwen, willen bewijzen dat we ze toch niet kunnen veranderen. Daarom laten ze dan waarschijnlijk ook altijd de WC-bril omhoog staan. Ik weet niet wat ik hiervan moet vinden. Weten jullie het misschien? 
  3. Hoe kunnen er zoveel haren van 1 (kleine) hond komen? Het is heel normaal dat een hond (of kat) het hele jaar door haar verliest. Haren hebben immers een cyclus: groeien, afsterven en uitvallen. Tussen de twee rui periodes (zomer- en wintervacht) door gebeurt dit gespreid. Tijdens de rui gebeurt dit in een tijdspanne van 3 of  4 weken (maar dan veel overvloediger). Ruien is dus volkomen normaal bij een gezonde hond. Kan je hier echt niet tegen en wil je toch een hond, schaf je dan een poedel aan want deze verliezen geen haren. Wil je meer over ruien weten kijk dan hier.
  4. Waarom is het ergens anders altijd veel netter, opgeruimder en lijkt alles er veel meer op rolletjes te lopen dan bij jezelf? Omdat ze geen, minder of grotere kinderen hebben/ Omdat ze meer gezag hebben over hun kinderen / Omdat ze gewoon veel vlijtiger zijn dan jijzelf / Of gewoon omdat je altijd veel kritischer bent voor jezelf dan voor een ander.
  5. Waarom zetten (kleine) kinderen altijd hun (vettige) vingertjes en mondje tegen de ruiten, TV en andere glanzende oppervlakten? Alles betasten is een fase in de ontwikkeling van kinderen om de wereld te ontdekken en kennis te maken met verschillende texturen. Kleine kinderen zijn (nog) heel lichamelijk ingesteld en steken ook geregeld dingen in hun mond. Zeker onder de drie jaar moet je heel waakzaam zijn, zodat ze niet kunnen stikken in kleine voorwerpen. Het is dus heel normaal om overal kleine (vettige) vingertjes te zien in je woonkamer, keuken, badkamer,... Maak je er niet te druk over, het wordt beter met de jaren. Alhoewel... thuis verandert gewoon de hoogte waarop de vingertjes staan ;-) en verder denkt mijn kleinste dat elk toestel een touch screen heeft, geloof ik.
En dan heb ik nog één vraag waar ik geen antwoord op vind (en die ook niet zozeer met het huishouden te maken heeft): waarom spelen zoveel volwassenen spelletjes op Facebook?
Weten jullie hierop het antwoord misschien, want ik begrijp er niets van?


   
  

woensdag 26 maart 2014

Dingen waar ik niet op bespaar

En tijdje geleden schreef ik over de manier waarop ik probeer te besparen.
De redenen om te besparen zijn voor mij:
  •  Geld besparen (uiteraard!).
  •  Mijn groeiende afkeer van de wegwerpmaatschappij.
  •  Mijn poging om een duurzamer bestaan te leiden.
  •  Het besef dat een leven met minder spullen om je heen veel rust brengt in je leven.
  •  Mijn steentje bijdragen om onze mooie planeet niet binnen de korste keren naar de haaien te laten gaan.
  • En 'last but not least': doordat ik bespaar op vele fronten en anders ben gaan leven kan ik nu (een tijdje?) thuis zijn bij mijn kids, en dat is een vrijheid die onbetaalbaar is voor mij! Besparen heeft dus veel meer kwaliteit gebracht in mijn leven, hoe contradictorisch dit ook mag klinken.

Zoals jullie zien ben ik dus een grote fan van besparen. Toch zijn er ook een aantal zaken waar ik niet wil op besparen, omwille van diverse redenen.
Ik zet ze hier even op een rijtje:

  • Tandpasta: ik ben de niet zo trotse eigenaar van een mond vol  'gevoelige' tanden en dus afhankelijk van een duur merk tandpasta, nl. S*nsod*ne, om zonder pijn nog hete koffietjes te kunnen drinken of koude ijsjes te kunnen eten.
  • Om mijn teergeliefde gevoelige tandjes te poetsen gebruik ik een elektrische tandenborstel (stroomverbuik) waar ook weer van die dure opzetborstels (voor gevoelige tanden uiteraard) bijhoren. Ik zou natuurlijk ook manueel kunnen poetsen met een goedkope tandenborstel, dit zou even goed zijn volgens bepaalde onderzoeken, maar ik vrees dat ik hiervoor de juiste poetstechniek niet onder de knie heb.
  • Mascara: over het algemeen zijn er heel veel goede beauty producten te vinden voor een lage prijs, alleen voor mascara heb ik nog geen fatsoenlijke low budget versie ontdekt. Geklonterde wimpers zijn echt NOT DONE in tegenstelling tot wat sommige reclames ons willen laten geloven (en zeker niet als je boven de 30, laat staan boven de 40 bent).
  • Schoenen: ik heb zoals heel veel vrouwen een zwak voor mooie schoenen, maar ik wil wel dat ze comfortabel zitten. Jammer genoeg zit er aan mooie, en kwalitatief goede schoenen vaak een duurder prijskaartje. Ik probeer uiteraard in de solden mijn slag te slaan, en ik koop (in tegenstelling tot vroeger) enkel nog schoenen als ik ze echt nodig heb. Voor mijn kinderen vind ik het nog belangrijker dat ze goede schoenen dragen: hun voeten zijn nog volop in de groei en hebben daarom voldoende ondersteuning nodig. Ballerina's , 'Vans' en consoorten komen er hier dus niet in, tot grote ergernis van dochterlief.
  • Onze viervoeter: voor de aankoop van ons hondje zijn we heel bewust op zoek gegaan naar een fokker die niet enkel kweekt uit winstbejag maar vooral uit liefde voor het ras. We wilden heel graag een Cavalier King Charles Spaniël, omdat deze honden gekend staan voor hun aanhankelijk en zachtaardig karakter. Jammer genoeg wordt dit ras ook vaak geplaagd door erge erfelijke aandoeningen... We hadden voor een fractie van de aankoopprijs ook een hond kunnen kopen in een zogenaamde 'broodfokkerij', maar ik kan deze vreselijke handel in dieren alleen maar afkeuren. Teven moeten onophoudelijk drachtig zijn in de meest erbarmelijke omstandigheden, er wordt gefokt met dieren die drager zijn van erfelijke aandoeningen (ze worden hier uiteraard vaak niet eens op gescreend), puppy's worden geïmporteerd uit Oost-Europese landen in de meest schrijnende omstandigheden. Neen, met zo'n handeltje wil ik niets te maken hebben. Onze Fleurtje is in haar eerste levensweken met heel veel liefde omringt geweest bij een dame die je ook na de aankoop nog begeleid en graag wil weten dat haar hondjes goed terecht  komen. Eigenlijk hadden we ook een hond uit het asiel kunnen nemen, dit was natuurlijk nog beter geweest... alleen wou ik met onze 3 kinders in huis het risico wat beperkt houden.
  • Onderhoud auto: mijn auto laat ik enkel nog in een 'merk' garage onderhouden. Dit omdat de ervaring mij leert dat je met een goed onderhouden auto op lange termijn veel minder kosten hebt. Ook kan je steeds minder en minder zelf doen aan de modernere auto's. Mijn auto weg doen zou natuurlijk de ultieme besparing zijn, maar zo ver ben ik nog niet, misschien ooit...
  • Eieren: ik wil geen eieren kopen van kippen die een rotleven leiden. Dan maar liever wat meer geld uitgeven aan diervriendelijke eieren. Dit in afwachting tot ik hier zelf wat dametjes heb rondlopen.
Nu ben ik eigenlijk wel wat benieuwd naar de dingen waar jullie niet op besparen. Laten jullie dat weten?


Groetjes,
Milla

    


maandag 24 maart 2014

Een vroeg verjaardagscadeau

Binnenkort mag ik weer een kaarsje meer uitblazen. Of ik hier nu blij mee moet zijn: ja en neen...
Ja, omdat ik blij mag zijn dat ik deze leeftijd al heb bereikt en nog in goede gezondheid ben, neen omdat het in onze maatschappij veel hipper is om jong te zijn (alhoewel ik het er hier absoluut niet  mee eens ben).

Leeftijd is trouwens erg relatief: voor mijn (puber)zoon bijvoorbeeld is iedereen boven de twintig al vreselijk oud.
Voor hem niet alleen trouwens. Onlangs hoorde ik een gesprek (dat niet voor mijn oren bestemd was) tussen enkele bakvissen. Ze roddelden het over een ander meisje. Eentje van hen vroeg: "Hoe oud is die eigenlijk?", waarop de rest in koor antwoordde: "oud!". In ken het 'beroddelde' meisje in kwestie toevallig, en ik zweer je: ze is geen dag ouder dan zestien! Sorry meisjes, ik ben dan misschien (in jullie ogen) oud (of out), maar ik heb nog steeds het gehoor van een 10-jarige ;-).

Maar eigenlijk mag ik niets zeggen over onze jeugd, als ik terugdenk aan mijn eigen apenjaren moet ik eerlijk bekennen dat ik er toen precies hetzelfde  over dacht. Als je zestien bent denk je nu eenmaal dat je eeuwig jong blijft en zelfs onsterfelijk bent. Zo hoort het ook trouwens: op die leeftijd hoef je nog niet teveel zorgen te hebben, moet je gespaard blijven van enge ziektes en hoor je te denken dat ongeluk enkel de anderen (lees ouderen) overkomt. Zo zou het toch moeten zijn, in de ideale wereld (alhoewel in de ideale wereld zou niemand ziek worden natuurlijk)...

Ouder worden heeft nadelen, hier moeten we niet over discussiëren, maar volgens mijn bescheiden mening heeft het ook een heleboel voordelen.
Ik heb even nagedacht en de voordelen die het voor mezelf heeft even op een rijtje gezet:
  • Ik laat me veel minder leven door anderen, durf voor mezelf op te komen en vooral: niet iedereen hoeft me persé tof te vinden. Als ik jonger was wou ik iedereen te vriend houden en neen durven zeggen was iets wat niet in mijn woordenboek stond.
  • Ik heb veel meer rust gevonden in mijn leven, ik heb niet steeds het gevoel dat ik dingen mis en dat alles meer en beter moet zijn. Ik ben blij met het leven dat ik leid en ik besef dat 'rijkdom' niet zozeer in materiële dingen zit.
  • Ik omring me met de mensen die ik graag heb en die mij ook waarderen zoals ik ben. Ik aanvaard dat elke mens zijn eigenheid heeft en dat ik niet het recht heb om mensen te willen veranderen. Ik respecteer het karakter en de mening van een ander, maar als dit te veel haaks staat op mijn eigen manier van zijn, dan hou ik afstand. Zonder mij hier schuldig over te voelen... Ik ben op het punt gekomen dat ik mensen rond mij wil die mij energie geven, in plaats van energie  'roven'. Dit klinkt misschien egoïstisch en hard, maar ik zie het anders: ik kan aanvaarden dat niet iedereen dezelfde waarden en normen heeft dan ikzelf, maar anderen moeten mij dan ook respecteren zoals ik ben.
Kortom, nu ik dit hier zo op 'papier' heb gezet, besef ik dat ik mezelf een heel mooi verjaardagscadeau heb gegeven: ik sta veel sterker in het leven nu, dan toen ik jonger en meer onzeker was.

By the way, van manlief kreeg ik dit weekend al een heel mooi cadeau. Een prachtige magnolia boom. Hopelijk zal deze boom ook jaar na jaar sterker worden en meer en meer (open)bloeien...



Wat vinden jullie de voordelen van ouder worden?


vrijdag 21 maart 2014

Over poetsen en zo meer

Bah, wat een weer vandaag! Of zijn we wat teveel verwend geweest de laatste tijd misschien?
Na dat heerlijk wroeten in de aarde met de zon op mijn bol, is het nu weer (dringend) tijd om mij een beetje te focussen op 't huishouden.

Neen, ik ben niet zo'n type dat haar eer haalt uit de graad van properheid van de vloer en 't aanrecht. En van alle ziektes die er bestaan in deze wereld is er eentje die ik waarschijnlijk nooit zal krijgen: de kuisziekte.

Desalniettemin wil ik ook niet in een varkensstal leven, en moet ik toegeven dat ik heel zenuwachtig kan worden van (te) veel rommel in huis.
In een eerdere post schreef ik wel eens over van die verzamelaars die hun huis bijna niet meer in of uit kunnen wegens te veel rotzooi. Dit schrikbeeld voor ogen houdt me wel in 't gareel als ik een beetje lui zou worden op poetsgebied.

De handen moeten dus uit de mouwen worden gestoken, en wel vandaag!
Neen, geen uitstelsmoesjes meer, zoals een hondje (smekende puppy ogen) dat dringend moet gaan wandelen, of  een bezoek aan de kapper dat héél erg nodig is wegens een uitgroei van wel DRIE centimeter. We vliegen er in, zin of geen zin.

Gelukkig heb ik voor mezelf enkele gewoontes ontwikkeld om 't huishoudelijk werk wat aangenamer te maken.
Ik deel ze graag met jullie:
  • Muziek, muziek en nog eens muziek: poetsen gaat veel sneller en je gaat het zelfs leuk vinden met de  juiste muziek erbij. Niet als achtergrond, neen volle bak The Chemical Brothers uit de luidsprekers en geloof me, het gaat vooruit!
  • Strijken is natuurlijk vreselijk saai, maar het wordt veel interessanter als je met de strijkplank voor de TV postvat en kijkt naar al die opnames waar je anders toch nooit aan toe komt. Je kan (als je alleen thuis bent) dan ook kijken naar programma's waar je je eigenlijk een beetje voor schaamt dat je er naar kijkt (zoals van die hele domme soaps). Zorg wel dat je de TV snel uitzet als er onverwachts iemand voor de deur staat. Je wilt uiteraard niet betrapt worden!
  • Koop een hond. Mensen denken altijd dat je veel meer poetswerk hebt met een hond in huis, maar eigenlijk is het net omgekeerd. Alle kruimels zijn al opgeruimd voor ze de grond bereiken. Een hond verbruikt trouwens ook geen stroom zoals een kruimeldief, en we moeten toch allemaal ons steentje bijdragen voor een lager energieverbruik.
  • Trakteer uzelf na iedere vervelende klus op een koffietje met een koekje. Alhoewel, misschien dat koekje toch beter niet élke keer, anders worden we moddervet en dan schiet het poetsen natuurlijk ook niet meer op.
Hebben jullie nog tips om het huishouden aangenamer te maken? Ik ben één en al oor en altijd bereid om bij te leren ;-)

donderdag 20 maart 2014

Wat is er al te zien in de tuin?

Met dit zalige weer trek ik zo vaak ik kan de tuin in om te genieten van het vroege lentezonnetje.
Eigenlijk is er hier nog niet zo heel veel kleur te bekennen in de tuin. Dit lijkt toch zo tenminste, op 't eerste zicht.
Na een rondgang in de achtertuin echter (met mijn fototoestel), bleek er toch al wel heel wat moois te spotten.


De rabarber doet het bij ons ook heel goed in een grote pot.


 
Een klein stilleven om 't terras wat op te vrolijken.

 
De magnolia die we vorig jaar aanplantten.
  

 Esdoorn
 
 
Hazelaar
 
 
De jonge rode takken van het Kornoeltje.
 
 
De prachtige kleurschakeringen van de wintergroene schoenlappersplant.
Hij staat bij ons in een grote pot op het terras.


Zo'n schaal met denappels vind ik altijd mooi staan op de tuintafel. We vonden deze grote exemplaren tijdens een boswandeling. 
 

Ons Fleurtje geniet ook met volle teugen van het zonnetje!
 
 
 
Ik heb me voorgenomen om regelmatig eens wat foto's te nemen van de tuin, en zo wat meer stil te staan bij de schoonheid die de natuur ons te bieden heeft doorheen de seizoenen.

woensdag 19 maart 2014

Mmmm... Marokkaanse maaltijd.

Onlangs schreef ik over mijn zonnige namiddag met een paar vriendinnen. Ik ben heel blij met dit 'vriendinnenclubje'.
Ook onze kinderen zijn van kleins af al goed  bevriend met elkaar, ... al is dit met het opdagen van de pubertijd niet altijd meer zo evident.
Grappig om te zien dat er tussen de verschillende geslachten plots wat schroom en verlegenheid ontstaat, waar hier vroeger in de verste verte geen sprake van was.

Ja, ze worden groot onze kinders... Ik ben de enige met nog een kleintje in het groepje, en dit kleintje geniet met volle teugen van zijn status. Hij krijgt niet alleen veel aandacht van de mama's, maar ook van hun kinderen. Best fijn om de 'groten' zo lief en vooral eindeloos geduldig te zien omgaan met zo'n klein mannetje.

Enkele weken geleden waren we te gast bij één van de meest gastvrije en lieve mensen die ik ken: mijn vriendin van Marokkaanse origine. Bij haar word je steeds ontvangen alsof je een prinses bent. Mensen in de watten leggen lijkt wel haar tweede natuur, en ze kan goddelijk lekker koken.


Ik heb al heel veel van haar geleerd: over koken, over de kruiden en ingrediënten die ze gebruikt, over haar thuisland en haar cultuur. Zij is niet hier geboren, haar kinderen wel. Ze heeft in mijn ogen een perfecte balans gevonden tussen het leven hier in België en haar eigen cultuur. Dit lijkt me echter helemaal niet makkelijk, ook zij komt soms nog mensen tegen met vooroordelen. Mensen die denken dat ze mogen oordelen, zonder iemand echt te kennen...

Die gastvrijheid is zo iets wat heel normaal is voor haar en haar cultuur: als je onverwacht bij haar voor de deur staat word je hartelijk ontvangen, als je met een probleem zit is ze de eerste om je te steunen, altijd is ze attent en vraagt ze hoe het gaat met de kinderen,...
Hier kunnen wij gereserveerde Belgen soms nog iets van leren...

Enkele weken geleden waren we dus te gast bij haar en ze kookte een heerlijke Marokkaanse maaltijd voor ons: gemarineerde vis, tortilla, pikante groenten en een frisse salade.



Het was zo lekker dat we het receptje aan haar hebben gevraagd en gekregen.  Het goede nieuws is dat ik het van haar mag delen op mijn blog (volgt nog in een latere post).

Dankjewel lieve vriendin!

zondag 16 maart 2014

Liebster Blog Award... wasda?

Van collega blogster Willy Cats van het leuke blog Creadraadjes kreeg ik onlangs de Liebster Blog Award.
Nu ben ik misschien een echte 'noob' in blogland , maar ik moet jullie eerlijk bekennen dat ik even ben moeten gaan 'googelen' om uit te vissen wat dit nu eigenlijk is.
Ik heb er uit begrepen dat het een soort Award is om kleinere blogs wat te promoten, door middel van een soort 'doorgeefstokje'.
Een leuk initiatief, vind ik. Dus oprechte dank aan Willy om mij te nomineren .


Dit zijn de spelregels:
  • De Liebster Blog Award is bedoeld voor bloggers met minder dan 200 Bloglovin leden.
  • Je moet '11 facts about me' delen.
  • Je moet degene die jou genomineerd heeft linken in je blogpost.
  • Je moet de 11 vragen beantwoorden van degene die jou genomineerd heeft.
  • Kies 10 nieuwe bloggers die jij wilt nomineren en link ze in je blogpost.
  • Stel 11 nieuwe vragen op voor de bloggers die jij hebt genomineerd.
  • Laat een comment achter op de blogs die jij wilt nomineren.


Ik zal beginnen met de 11 vragen van Willy te beantwoorden: 

  1. Hoe lang blog je al? Ik lees al een hele tijd blogs, maar echt zelf bloggen doe ik nog maar een maand of drie.
  2. Zit je door het bloggen wel eens in tijdsnood? Ja en neen, bloggen is natuurlijk geen verplichting. Ik verdien er niets mee, ik zie het eigenlijk als een hobby. Ik hoef dus niet dagelijks of zo te bloggen. Het probleem is dat ik het heel erg leuk vind en er soms ook wel wat meer tijd aan besteed dan ik voorzien had in de planning.
  3. Wat doe je nog meer dan bloggen? In de eerste plaats ben ik mama. Ik heb drie fantastische kinderen (3, 11 en 15 jaar), een lieve echtgenoot en een schat van een hondje. Ik heb mijn handen vol met mijn gezin en alles wat daarbij komt kijken. Ik heb heel lang het moederschap gecombineerd met werk in de sociale sector. Op dit moment ben ik thuisblijfmama en dat bevalt mij super.
  4. Waar ben je op dit moment mee bezig op schrijf- of handwerkgebied? Schrijven doe ik momenteel alleen maar op mijn blog.  Wat betreft handwerk doe ik wel eens een poging tot breien. Verder dan wat simpele dingetjes kom ik echter voorlopig niet. Ik bewonder wel graag al die knappe breisels of haaksels van collega blogsters. Wat ik heel graag doe is koken en experimenteren met nieuwe smaken en receptjes. Ook ben ik een echte tuinliefhebster en houd ik van interieurstyling en mode.
  5. Wat is je lievelingseten? Teveel om op te noemen... Ik eet al 20 jaar geen vlees of kip meer, wel nog af en toe vis. Ik ben het dus gewoon om creatief te koken. Ik hou wel van de wereldkeuken: vooral als we uit eten gaan kies ik graag voor smaken die ik nog niet ken, Nepalees of Indisch bijvoorbeeld. Ik heb ook een vriendin van Marokkaanse origine, en door haar is er voor mij een nieuwe wereld opengegaan van ingrediënten en kruiden die ik daarvoor niet kende. Dat vind ik allemaal heel erg boeiend. Als ik zelf kook hou ik vooral van pure smaken en niet teveel bewerkt voedsel. Ik ben gek op makkelijke receptjes met producten van het seizoen.
  6. Wat is je favoriete kleur? Ik hou van zoveel kleuren: rood, appelblauwzeegroen, roze, wit, maar ook van grijs - en natuurtinten.
  7. Waar zou je graag eens heen willen op vakantie? Landen zoals Noorwegen en Zweden trekken met wel aan. Maar bovenaan mijn verlanglijstje staat toch Finland.
  8. Maak je wel eens iets voor een ander? Ja, maar dan vooral op het gebied van koken.
  9. Op wie of wat ben je trots? Op mijn drie kinderen, op mijn man en op mijn hondje Fleur.
  10. Wat is je grootste droom? Mijn kinderen zien opgroeien tot gelukkige volwassenen en ooit oma worden (maar ook niet te snel ;-))
  11. Doe je aan sport? Veel te weinig. Soms ga ik wel eens joggen, en ik neem zoveel mogelijk de fiets. Telt in de tuin werken ook mee als sport?

Nu nog de '11 facts about me':
  1. Ik ben mama van twee zonen en één dochter.
  2. Gelukkig getrouwd.
  3. Gek van honden, en dan in het bijzonder van ons cavaliertje Fleur.
  4. Ga niet op reis als Fleurtje niet mee kan.
  5. Zou hier heel graag nog een drietal kippetjes hebben rondlopen (hun namen heb ik al, nu nog manlief overtuigen ;-)).
  6. Ben gelukkig als 't zonnetje schijnt.
  7. En als mijn kinderen en woefke rondrennen in de tuin.
  8. Heb een hekel aan onbeleefde mensen, rascisten en mensen met vooroordelen.
  9. En ook aan mensen die dieren uitbuiten, pijn doen en slecht behandelen.
  10. Vind dat het innerlijk iemand mooi maakt en dat streven naar uiterlijke schijn (voor de buitenwereld) vaak tijdverspilling is.
  11. Ga bloggen elke dag leuker en leuker vinden.

Mijn 11 vragen voor de genomineerden:
  1. Waarom ben je begonnen met bloggen?
  2. Wat trekt je aan in andere blogs?
  3. Heb je kinderen en welke leeftijd hebben ze?
  4. Ben je creatief bezig? Zo ja, op welk gebied?
  5. Kook je graag?
  6. Ben je een dierenvriend en heb je zelf huisdieren?
  7. Wat maakt je gelukkig?
  8. Waar heb je een echte hekel aan?
  9. Wat zijn je hobby's?
  10. Wat wil je heel graag ooit nog realiseren?
  11. Welke eigenschappen waardeer je bij andere mensen?

Ten slotte nog de 10 blogs die ik nomineer (hopelijk zijn jullie er (een beetje) blij mee):

  1. http://mmiirraah.blogspot.be/
  2. http://thuisblijfmommy.blogspot.be/
  3. http://potjethee.blogspot.be/2014/03/little-garden.html
  4. http://kleinfarmhuus.blogspot.be/
  5. http://www.mamanatuurlijk.nl/
  6. http://zomaareenmoeder.blogspot.be/
  7. http://blogpraatje.blogspot.be/2014/03/de-dingen-die-bijna-elke-dag-hetzelfde.html
  8. http://vlijtigmetzuinigheid.blogspot.be/
  9. http://mamasgoud.wordpress.com/
  10. http://kreamieke.blogspot.be/


zaterdag 15 maart 2014

Zonnige namiddag met de vriendinnen

Af en toe komen we met een paar vriendinnen samen, en dan doen we een kook-namiddag.
Dit is steeds een gezellige bedoening: er wordt uitbundig gelachen, de laatste nieuwtjes worden uitgewisseld en onze ergernissen worden geventileerd (niet over mekaar uiteraard ;-)).
Na zo'n een bijeenkomst worden er ook steevast receptjes uitgewisseld. Op deze manier heb ik al heel veel bijgeleerd over koken, wat natuurlijk mooi meegenomen is.

Deze keer was ik aan de beurt om de vriendinnen te ontvangen. Ik had geluk, want de zon was ook van de partij. Met dit heerlijk weertje had ik geen zin om lang achter mijn kookpotten te staan, dus 'googelde' ik makkelijke receptjes. Ik had een pasta met zalm in gedachten.

Het internet is zo'n enorme rijkdom als het over recepten gaat ... Ik koop zelf (bijna) geen kookboeken meer (ook weer een geld- en plaats besparing). Koken doe ik dus vaak niet meer met een boek op het aanrecht, maar met de iPad .

Ik blijf wel een tikkeltje ouderwets op dit gebied (tot ergernis van de puberzoon), want de topreceptjes druk ik af en steek ik netjes in een mapje. Ik weet niet wat het is, maar ik vind het een fijn gevoel dat mijn geliefde receptjes 'tastbaar' zijn en dat ik kan bladeren in mijn (echte!) mapje en geen mapje op de computer.
Het zal wel mijn leeftijd zijn zeker, en het feit dat ik de tijd zonder laptop, gsm, smartphone, iPod, iPad,... nog heb meegemaakt. En neen... ik ben écht geen dinosaurus!

De pasta met zalm, kruidenkaas en prei was een succes en het werd een heerlijke namiddag in 't zonnetje. Het receptje vind je hier .


 
 
Alleen spijtig dat 't zonnetje nu weer weg is...

woensdag 12 maart 2014

Pittige bloemkoolsoep

Wat doen we met die eenzame bloemkool die daar maar een beetje ligt te verpieteren in de koelkast? Een soepje van maken natuurlijk!
Ik ben dol op soepjes: ze zijn voedzaam (en goed voor de lijn!), makkelijk en meestal ook goedkoop. Met wat brood erbij kunnen ze zelfs af en toe een warme maaltijd vervangen. Het is ten slotte toch vastentijd.

 

Dit heb je nodig:
  • een bloemkool
  • 2 kleine uien
  • 2 aardappelen
  • 1 1/2 liter water en 3 groenten bouillonblokjes
  • wat olijfolie
  • peper en zout
  • gemberpoeder
  • 200 ml light room
  • bieslook voor de garnering
  • eventueel wat gerookte zalm

Zo maak je het:
  • snij de uien in stukjes en fruit in wat olijfolie
  • voeg de aardappelen (in kleine blokjes) en de bloemkool (in roosjes) toe en laat nog even stoven
  • voeg het water en de bouillonblokjes toe, kruid met wat gemberpoeder (oppassen want dit is redelijk pikant)
  • kook de soep gaar
  • kruid met peper en zout
  • mix de soep fijn
  • voeg 200 ml (light) room toe
  • werk af met bieslook, en eventueel met broodcroutons

Ik serveerde de soep met zelfgebakken volkorenbrood en strooide nog wat restjes gerookte zalm (in kleine stukjes gesneden) in de soep. De zalm kan je eventueel ook vervangen door grijze garnaaltjes.

 
Smakelijk!

dinsdag 11 maart 2014

Over elfjes en koekjestaart

Onze dochter was onlangs jarig. Op Wereld Vrouwendag nog wel, en wat was ze daar fier op! (En ik ook).
"Vorig jaar werd ik een tiener" zie ze. Ik vroeg haar: "Wat word je dan op elf jaar?"  Haar antwoord had ik al kunnen verwachten: een elfje. Klinkt wel lief vind ik, elfje.
We hebben ons elfje eens goed verwend op haar verjaardag, en het zonnetje was ook van de partij, dus dat kon niet beter!

Eén van haar wensen was zelf taart maken om te trakteren op haar verjaardagsfeestje. Het moest koekjestaart worden. Lekker makkelijk, en zo'n taart kan door de kinderen helemaal zelf versierd worden naar eigen smaak.




Dit heb je nodig:
  • 250 g zachte boter
  • 250 g bloemsuiker
  • chocolademelk (koud)
  • petit-beurre koekjes
  • hagelslag, smarties, chocolade vlokken, ... (voor de versiering)

Zo maak je het:
  • Meng de zachte boter met de bloemsuiker met behulp van een mixer.
  • Leg op een rechthoekige schaal een laag koekjes, die je eerst even kort in de chocolademelk hebt gedoopt.
  • Bestrijk de koekjes met het suiker-boter mengsel.
  • Herhaal dit tot een je zestal laagjes hebt.
  • Bestrijk de bovenkant en de zijkanten van de taart volledig met het suiker-boter mengsel.
  • Versier de taart naar smaak met hagelslag, smarties,...
  • Laat enkele uren opstijven in de koelkast.

 

De kinderen op het feestje vonden de taart heerlijk. Ikzelf vind deze taart nogal zwaar en zoet, dus voor de volwassenen bakte ik nog een  yoghurtcake met appeltjes.

Ons elfje wou ook op school trakteren met koekjestaart. Echter, voor op school is het veel makkelijker om te werken met individuele porties. We maakten dus 25 kleine koekjestaarten in een plastiek potje, wel absoluut niet milieuvriendelijk :-( , maar ik kon even geen betere oplossing bedenken.
De koekjes moesten we breken, want anders lukte het niet om ze in de potjes te proppen.

Het resultaat zag er zo uit:

zaterdag 8 maart 2014

Uitspraak van de week

We rijden voorbij een kerk. De kleinste zegt: "Hier woont Jezus,... als hij thuis is".
Dat vond ik een goeie.

Als ik één ding mis als kinderen groter worden is het wel deze kinderpraat, en hun eindeloze verbeelding.


vrijdag 7 maart 2014

Nog een quiche receptje, om het af te leren...

Ik ben echt dol op quiche en op witlof. Dus waarom eens geen quiche met witlof?
Het receptje vond ik hier. Dit een toffe site met makkelijke en goedkope receptjes onder de 10 euro.
Het quiche recept is bovendien vegetarisch.
En 't was lekker!


donderdag 6 maart 2014

Jongens en de zon...

Met dit heerlijk zonnetje van de laatste dagen begin ik al te dagdromen over de zomer. Dan zie ik in gedachten mijn kleinste kapoen al ronddartelen over het gras en plonzen in het opblaasbadje.
Grote zus houdt ook van de zomer. Mijn twee jongsten zijn echte 'buitenkinderen'.
Puberjongens hebben niet zoveel meer met de buitenlucht, hun wereld speelt zich liefst zoveel mogelijk online af (zucht).

Ik hou ook wel van de zomer, alleen kan ik dan nooit buitenkomen zonder een factor 50+ op mijn lijf. Ik heb namelijk een erg gevoelige huid, en als ik mijn voorzorgen niet neem zie ik er binnen het half uur uit als een kreeft (auw!). Al dat insmeren vind ik soms wel vervelend, maar verbranden is nog erger. Er zit nu eenmaal niets anders op...

Mijn kids heb ik van kleins af al gebrainwasht dat ze zich moeten beschermen tegen de zon. Zeker op kinderleeftijd is dit zeer belangrijk om later huidkanker en vroegtijdige huidveroudering te voorkomen. Ja, je eerste rimpeltje rond je dertigste heb je eigenlijk al opgelopen op je tiende op de speelplaats...

Grote broer en zus kunnen inmiddels zichzelf al insmeren, maar die kleine pagadder natuurlijk niet. Hij maakt zich ook altijd zo snel mogelijk uit de voeten als ik weer eens met de tube zonnebrandcrème kom aangelopen. Frustrerend, voor hem en voor mij...

Gelukkig heb ik hier nu een oplossing voor gevonden, denk ik. Zo kon ik onlangs voor minder dan 20 euro en heel mooi zwemsetje op de kop tikken. Het bestaat uit een soort zwempakje voor jongens en een petje met randbescherming. De stof is gelijk met een factor 50+, zelfs in natte toestand. Dan moet ik voortaan alleen nog maar een deeltje van zijn armen en benen insmeren, en zijn gezichtje :)
Het setje was ook in (roze) meisjesversie te verkrijgen.
Ik denk trouwens dat ik nu ook wel wat ga uitsparen aan zonnecrème, da's altijd mooi meegenomen natuurlijk.


Toch fijn dat je tegenwoordig zoveel coole spulletjes vindt voor jongens. Dat was vijftien jaar geleden wel anders bij de geboorte van mijn oudste zoon. Toen moest je al diep in je geldbeugel tasten, als je je kleine boy origineel voor de dag wou laten komen (en niet altijd in het donkerblauw, bruin of grijs).

Nu ga ik stoppen met schrijven en verder dagdromen over een mooie zomer... daag.

maandag 3 maart 2014

De lokroep van de tuin

Ik weet dat veel mensen er niet echt van houden, maar voor mij is het de beste manier om te ontstressen: met mijn handen wroeten in de aarde en het onkruid te lijf gaan.
Ik houd wel van het brute tuinwerk: spitten, harken, snoeien,... Mijn tuin hoeft niet zoveel mogelijk onderhoudsvrij te zijn, zoals dat laatste jaren steeds meer de trend is.
We hebben in de tuin best wel wat planten die een goede verzorging en een regelmatige snoeibeurt nodig hebben: onze voortuin bestaat uit vier rozenperken, omzoomd door buxushaagjes. Best wel arbeidsintensief, maar je kan dan als beloning wel maandenlang genieten van een weelderige bloemenpracht... En dat is nu net wat ik zo mooi vind aan tuinieren.

Je krijgt in veelvoud terug van wat je geïnvesteerd hebt (aan werk en tijd), en elk jaar dienen er zich wel nieuwe verrassingen aan. Zo is er enkele jaren geleden spontaan een eikenboompje beginnen te groeien, dat nu intussen is uitgegroeid tot een prachtexemplaar.

Onze voortuin heeft een redelijk strakke vorm, maar in de achtertuin is er meer ruimte voor de landelijke stijl, waar ik zo van houd. Ik ben gek op de appelbomen die ons elk jaar weer verblijden met een rijkelijke oogst. Verder hebben we een vrij groot grasveld waar de kinderen en ons cavaliertje ruimte hebben om te ravotten.
Ik ben dan ook ongelooflijk blij dat wij zo'n ruime tuin hebben. Ik weet dat dit in de huidige tijden nog verre van zelfsprekend is. En dat tuinwerk neem ik er met het grootse plezier bij.

Tuinieren moet bij ons liefst zo milieuvriendelijk mogelijk gebeuren: zelden of nooit maken we gebruik van onkruidverdelgers. Dit is best te doen, heb ik al gemerkt, als je een aantal maatregelen treft.

Zo doen wij het:
  • Heel vroeg op het seizoen onkruid uit de borders verwijderen, voordat er zaden gevormd worden.
  • Onder de grijze kiezel op de oprit ligt antiworteldoek. Onkruiden die zich toch nog vormen tussen de kiezels trek je er zo weer uit.
  • Een laag houtschors als bodembedekker. Dit heeft als nadeel dat je de grond veel moeilijker kan bewerken. Als je de laag dik genoeg legt blijft het onkruid wel vrij goed weg.
  • Vaste planten doen het ook goed als bodembedekkers onder bomen of struiken: vrouwenmantel bijvoorbeeld, heeft een hele dichte wortelkluit waar nauwelijks nog onkruid tussen komt. 
  • Sommige onkruiden zijn heel hardnekkig. Vorig jaar werd onze tuin bijna overwoekerd door zevenblad. Het heeft toen bloed, zweet en tranen gekost, maar we zijn er vanaf geraakt zonder het gebruik van onkruidverdelgers. Minutieus hebben we alle wortels van dit lastige onkruid uit de grond gehaald (dit kostte enkele weken de tijd) en nu is onze tuin zevenblad vrij. Ik kan je vertellen dat dit echt wel voldoening geeft.
Je toevlucht nemen tot de gemakkelijkheidsoplossingen en er maar op los spuiten met vergif is dus echt niet nodig. Dit is trouwens erg gevaarlijk voor mens, dier en milieu.

Alleen zitten we nog met één probleem waar we maar geen milieuvriendelijke oplossing voor vinden:
in onze voortuin duikt ieder jaar heermoes op (ook wel 'paardenstaarten' of 'kattenstaarten' genoemd), en tot nu toe krijgen we dit maar niet bestreden.

Weten jullie toevallig de mirakeloplossing? Daar zou ik heel dankbaar voor zijn!