Een vroeg verjaardagscadeau

Binnenkort mag ik weer een kaarsje meer uitblazen. Of ik hier nu blij mee moet zijn: ja en neen...
Ja, omdat ik blij mag zijn dat ik deze leeftijd al heb bereikt en nog in goede gezondheid ben, neen omdat het in onze maatschappij veel hipper is om jong te zijn (alhoewel ik het er hier absoluut niet  mee eens ben).

Leeftijd is trouwens erg relatief: voor mijn (puber)zoon bijvoorbeeld is iedereen boven de twintig al vreselijk oud.
Voor hem niet alleen trouwens. Onlangs hoorde ik een gesprek (dat niet voor mijn oren bestemd was) tussen enkele bakvissen. Ze roddelden het over een ander meisje. Eentje van hen vroeg: "Hoe oud is die eigenlijk?", waarop de rest in koor antwoordde: "oud!". In ken het 'beroddelde' meisje in kwestie toevallig, en ik zweer je: ze is geen dag ouder dan zestien! Sorry meisjes, ik ben dan misschien (in jullie ogen) oud (of out), maar ik heb nog steeds het gehoor van een 10-jarige ;-).

Maar eigenlijk mag ik niets zeggen over onze jeugd, als ik terugdenk aan mijn eigen apenjaren moet ik eerlijk bekennen dat ik er toen precies hetzelfde  over dacht. Als je zestien bent denk je nu eenmaal dat je eeuwig jong blijft en zelfs onsterfelijk bent. Zo hoort het ook trouwens: op die leeftijd hoef je nog niet teveel zorgen te hebben, moet je gespaard blijven van enge ziektes en hoor je te denken dat ongeluk enkel de anderen (lees ouderen) overkomt. Zo zou het toch moeten zijn, in de ideale wereld (alhoewel in de ideale wereld zou niemand ziek worden natuurlijk)...

Ouder worden heeft nadelen, hier moeten we niet over discussiëren, maar volgens mijn bescheiden mening heeft het ook een heleboel voordelen.
Ik heb even nagedacht en de voordelen die het voor mezelf heeft even op een rijtje gezet:

• Ik laat me veel minder leven door anderen, durf voor mezelf op te komen en vooral: niet iedereen hoeft me persé tof te vinden. Als ik jonger was wou ik iedereen te vriend houden en neen durven zeggen was iets wat niet in mijn woordenboek stond.
• Ik heb veel meer rust gevonden in mijn leven, ik heb niet steeds het gevoel dat ik dingen mis en dat alles meer en beter moet zijn. Ik ben blij met het leven dat ik leid en ik besef dat 'rijkdom' niet zozeer in materiële dingen zit.
• Ik omring me met de mensen die ik graag heb en die mij ook waarderen zoals ik ben. Ik aanvaard dat elke mens zijn eigenheid heeft en dat ik niet het recht heb om mensen te willen veranderen. Ik respecteer het karakter en de mening van een ander, maar als dit te veel haaks staat op mijn eigen manier van zijn, dan hou ik afstand. Zonder mij hier schuldig over te voelen... Ik ben op het punt gekomen dat ik mensen rond mij wil die mij energie geven, in plaats van energie  'roven'. Dit klinkt misschien egoïstisch en hard, maar ik zie het anders: ik kan aanvaarden dat niet iedereen dezelfde waarden en normen heeft dan ikzelf, maar anderen moeten mij dan ook respecteren zoals ik ben.

Kortom, nu ik dit hier zo op 'papier' heb gezet, besef ik dat ik mezelf een heel mooi verjaardagscadeau heb gegeven: ik sta veel sterker in het leven nu, dan toen ik jonger en meer onzeker was.

By the way, van manlief kreeg ik dit weekend al een heel mooi cadeau. Een prachtige magnolia boom. Hopelijk zal deze boom ook jaar na jaar sterker worden en meer en meer (open)bloeien...

Wat vinden jullie de voordelen van ouder worden?