De meest irritante puber momentjes

Regelmatig lees ik mama-blogjes waarin de hoge schattigheidsgraad van hun kroost wordt bejubeld. Toegeven: baby's, peuters en kleuters kunnen onwezenlijk schattig zijn. Dat mag ook wel hé, om al die slapeloze nachten, lastige zindelijkheidstrainingen -met de onvermijdelijke plasjes op de dure mat-, gênante driftbuien in de supermarkt en dergelijke, te compenseren.

De baby- en peutertijd is ten huize Miss Milla voorgoed voorbij, maar zo'n -bij momenten- mega schattige kleuter dartelt (of beter gezegd raast) hier nog rond. Ik zou nu een opsomming kunnen geven van de meest schattige momenten van dit kleine monstertje, maar dat doe ik niet. Van schattige kleuters is er immers al genoeg te lezen op het internet.
Neen, dan vind ik het interessanter om een lijstje te publiceren van de leuke (lees: meest irritante) momentjes die zo'n -ooit mega schattige- baby/peuter/kleuter je bezorgd eens hij uit de pampers is en doorgeschoten tot PUBER.

Een puber-jongen en een pré-puber-meisje heb ik hier ook in huis en, geloof me, op die leeftijd zijn de schattige momentjes niet meer zo talrijk.
Om alle jonge moeders voor te lichten: dit gebeurt er wanneer die kleintjes opgroeien tot reuzen met een lengte die hoger is dan die van jezelf, zelfs al draag je je hoogste hakken:

• Nadat dochterlief (de bijna-puber) drie uur gesport heeft duwt ze doodleuk haar bezwete poezelige voetjes onder mijn neus als ze 's avonds naast me neerploft in de zetel.
• Nu ja, zij sport dan toch nog ten minste. De enige sport die puber-zoon beoefend is gamen, gamen en nog eens gamen. Tv kijken doet hij ook niet meer, dat is volgens hem voor OUDE MENSEN. Jonge mensen kijken alleen nog online series. Tja..., die gezellige tv-avondjes met heel het gezin zijn er dus ook niet meer bij.
• "Dat kan jij niet meer dragen hoor mama, dat is voor JONGE mensen!", zegt dochterlief als we gaan shoppen. 
• Wanneer ik onverwachts bezoek heb en even wat lekkers op tafel wil zetten, zijn steevast alle chips, nootjes,... spoorloos verdwenen. De lege verpakkingen vind ik dan even later terug in het vuilbakje op de kamer van zoonlief. In het beste geval tenminste, vaak vind ik ook restafval onder het bed (samen met vuile sokken trouwens).
• Die pubers kennen dikwijls veel van computers. Da's een groot voordeel natuurlijk, alleen willen ze hun kennis vaak niet delen met hun ouders. Als ik weer eens een probleempje heb en zoonlief smeek om hulp, word ik -in het beste geval- lacherig geholpen onder de mededeling: "Da's toch niet te geloven dat gij dat zelf niet kent mama!". Dank u voor de hulp jongen...
• Dan denk je, als ze groter zijn zullen ze wel minder rommel maken zeker. Vergeet het! Je moet eens op de kamer van dochterlief komen kijken: een kat vindt er haar jongen niet in terug... Zoonlief maakt veel minder rommel, dat moet ik wel toegeven. Maarja, één voordeel van gamen is natuurlijk dat het geen rommel oplevert.

Een impressie van de tafel waarop dochterlief haar huiswerk heeft gemaakt

• Ook leuk als je je zoon onder zijn voeten geeft maar niet doorhebt dat hij aan het skypen is met al zijn vrienden, die dus meeluisteren, en je natuurlijk keihard uitlachen. Haha, grappig hoor...
• De 'humeurtjes' zijn ook tof, vooral bij dochterlief. De ene moment poeslief, de andere moment knorrig en lichtgeraakt. Zou dit door de rommelde hormonen komen?
• Vergeet het probleem van kleine kinderen die veel te vroeg opstaan. Dat probleem lost zichzelf na verloop van tijd wel op: pubers zijn s' morgens met geen stokken uít bed, en 's avonds met geen stokken ín bed te krijgen.
• Als je als mama een beetje gek staat te doen om je jongste spruit te entertainen, zijn de oudste twee direct bezorgd dat de buren dit zouden zien of horen: "Zooo schaamtelijk, hoe jij doet mama!" En vroeger vonden ze het nog zo leuk als ik liedjes zong met mijn valse stem.
• Ach ja, voor de rest mag ik niet klagen hoor. Het zijn eigenlijk schatten waar ik gruwelijk veel van houd. En godzijdank lezen ze mijn duffe blog niet, anders kon ik dit lijstje niet schrijven...