maandag 10 november 2014

OMG... karren vol speelgoed!

Laatst was ik in een grote speelgoedwinkel. Ik moest er strijkparels kopen, want na het loomen (klik) en het armbreien (klik) is dat hier thuis weer de nieuwste bezigheid. Dochterlief had een goed rapport, dus ze had wel een beloning verdiend vond ik.

Toen we aan de kassa kwamen zagen we voor ons een koppel met twee kindjes. Het was een tweeling en ik denk dat ze een jaar of drie waren. Ze waren jarig, want ze droegen elk een kroontje dat ze in de winkel hadden gekregen. Tot hier toe niet echt iets bijzonders zou je zeggen, maar toch stond ik perplex! Mama en papa duwden elk een winkelkar die bom-, maar dan ook bomvol speelgoed lag. De karren waren zo vol geladen dat er op een gegeven moment zelfs een doos met speelgoed uitviel.
Ik kon jammer genoeg niet horen hoeveel ze moesten betalen, maar het moet zeker een rekening van honderden euro's zijn geweest. Mijn dochter zag het tafereel ook en ik merkte de verbazing in haar ogen.

Toen we in de auto zaten zei ze: "Wow, dat waren wel verwende kindjes, hé mama". Ik was eerlijk gezegd blij dat ze niet jaloers reageerde, want zo'n hoeveelheden speelgoed hebben mijn kinderen nooit gekregen. Persoonlijk vind ik dat overdreven. Kinderen moeten toch ook leren dat ze niet alles kunnen hebben wat hun hartje begeerd. Bij ons is er een regel dat elk kind bij een verjaardag een budget van 50 euro krijgt voor een cadeautje naar wens. Ze mogen dat geld ook sparen om later bijvoorbeeld iets groters te kopen. Voor onze kleinste kopen we uiteraard wel altijd een speeltje, want die heeft nog niet echt een boodschap aan geld natuurlijk.

Nu dacht ik dat het tafereel waar we getuige van waren eerder uitzonderlijk was, en dat de meeste mensen hun kinderen niet overladen met massa's speelgoed. Wat een verschrikkelijke belasting voor het milieu is dat trouwens, want al dat speelgoed moet geproduceerd, verpakt en vervoerd worden, om op een gegeven moment onvermijdelijk toch op de afvalberg terecht te komen...
Een paar dagen later echter waren we weer in die speelgoedwinkel. Kleine broer moest naar een verjaardagsfeestje en dus moesten we een klein cadeautje voor de jarige kopen. En wat zagen we daar aan de kassa? Jahaa, je raadt het al, weer twee mama's die elk een bomvolle kar afrekenden. De ene moest 280 euro betalen en de andere 350 euro. OMG, mijn mond viel bijna open van verbazing. Kochten deze mensen al pakjes voor sinterklaas misschien, voor de hele familie ofzo? Dan nog vond ik het er ver over gaan eerlijk gezegd.

Ik weet wel dat ik niet mag oordelen over andere mensen. Misschien hechten zij wel veel belang aan veel speelgoed en vinden ze dat goed voor de ontwikkeling van hun kind. Of misschien werken ze in een kinderdagverblijf en kopen het ze speelgoed om daar te gebruiken... Ik hoop het laatste eerlijk gezegd. Dat zou ik nog goed kunnen begrijpen natuurlijk.

Gisteren zag ik op Canvas een reportage over Syrische vluchtelingen met een handicap. Er was een klein meisje met Spina Bifida, een open ruggetje zoals ze in de volksmond zeggen. Het kind was vijf jaar en eigenlijk was dat al een wonder. Waarschijnlijk zou ze de winter niet overleven want er was een gebrek aan de zelfs meest elementaire medische verzorging in hun tentje. Ze had vreselijke doorligwonden op haar ruggetje en ook het buisje in haar hoofd kon niet op een steriele manier verzorgd worden. Toch lachte ze altijd. Dat beeld laat me niet los...

Wat zijn wij toch verwend eigenlijk, met onze karren vol speelgoed.

24 opmerkingen:

  1. Wow, da's wel bizar inderdaad!! Soms vraag ik me af of mensen geld teveel hebben ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geld teveel heb ik zeker niet, maar moest het zo zijn,dan kregen mijn kids nog zoveel speelgoed niet ;-)

      Verwijderen
  2. Nou, daar verbaas ik me ook over en dan vraag ik me tegelijk af hoe groot hun huis moet zijn en wie al dat speelgoed dagelijks moet opruimen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja inderdaad, ik word vaak al gek van al dat rondslingerende speelgoed hier.

      Verwijderen
  3. Pff, moet er niet aan denken. Met zoveel speelgoed weten kinderen ook niet meer waar mee te spelen. Gelukkig hier ook nog nooit een speelgoedwinkel tegen gekomen met winkelwagentjes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als er teveel is krijgen kinderen inderdaad keuze-stress en spelen ze op de duur helemaal met niets meer. Dat is toch ook mijn ervaring. Om nog maar te zwijgen van alle rommel die die hopen speelgoed opleveren in huis.

      Verwijderen
  4. Mijn mond valt er van open. Zoiets ben ik nog niet tegengekomen in winkels. Maar tegelijk weet ik dat ondanks goede voornemens en de mening dat een kind al snel te veel heeft, het toch moeilijk is om speelgoed buiten de deur te houden. En dan heb ik het meeste van ons speelgoed nog niet eens zelf betaald! In bijna elke winkel krijgen mijn kinderen wel iets cadeau van de winkelier (een krentebol, een ballon, een knuffeltje).
    En wat te denken van al dat gekregen speelgoed van oudere neefjes en nichtjes, buurkinderen. Ik weet niet wat wijsheid is hierin. Ik heb over die overpeinzingen eens een stukje geschreven. Ik probeer zoveel mogelijk de krijg-momenten terug te brengen. http://anitasdagboek.blogspot.nl/2014/08/zakgeld-voor-kleuters.html

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pfff dat is wel heel erg veel! Ik vind dat mijn kinderen ook teveel speelgoed hebben. Nu hebben wij drie jongens en al het speelgoed is dus steeds doorgeschoven, maar je krijgt ook steeds meer speelgoed erbij....

    Hoe moet dat dan straks met de feestdagen, als ze met de verjaardag al zoveel krijgen?

    Hier krijgen de kinderen met de verjaardag iets van 50-75 euro. En de familie (ooms en tantes en mijn opa en oma) legt het geld allemaal samen en dan mogen de ouders wat kopen (komt neer op ongeveer 75 euro), zo kan je ook iets "groters" kopen als een doos met lego, ipv allemaal prullen waar je niks aan hebt. Met Sint houden we max 50 euro aan. We kijken ook tweedehands voor speelgoed, evt wat we kunnen opknappen. Ik heb nu een houten winkeltje gekocht en ben bezig met een tafelpoppenkastje. Die ga ik dan opknappen voor ze.

    Inderdaad een heel contrast met de vluchtelingen.... :(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik koop ook veel liever iets duurzamer dan allerlei prullaria. Lego is dan wel van plastiek maar het is zo goed van kwaliteit dat het generaties meegaat.

      Verwijderen
  6. Mijn zoon kreeg altijd de helft van de seizoenskaart van de voetbalclub betaald en dochterlief het geld voor iets anders. Dit jaar heeft zoon een sporttrui gekregen en dochter een kaartje voor een musical. De gekke wereld van het vele kopen doe ik al lang niet meer aan mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij geven hier ook inderdaad liever geld uit aan de hobby's van de kids of aan leuke ervaringen.
      Ik krijg ook hoe langer hoe meer een hekel aan al dat overdreven consumeren.

      Verwijderen
  7. Dat zijn zoethoudertjes. Maar zachte heelmeesters...
    Fijn om te lezen dat jij en anderen er bewust mee omgaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn oudste zoon (van 15) zei: "Die ouders zullen hun schuldgevoelens omdat ze nooit tijd hebben waarschijnlijk willen afkopen". Tja, misschien heeft hij wel gelijk...

      Verwijderen
  8. Ik ben vandaag sowieso heel chagrijnig hoor maar ik erger me zo erg aan deze periode. Kinderen die zo verwend worden en volgestopt met snoep, o wat houden we toch van onze kids.
    Weet je stel dat je dochter jaloers was geweest, is helemaal niet erg, jaloezie hoort bij t leven en t is goed om daarmee om te leren gaan, ik heb t op mijn leeftijd ook weleens en ja het gaat erom dat je relativeert. maar heerlijk dat jouw kinderen blij zijn met wat zeheeben. En ja dan foto van Fleur, het lijkt wel een dame van adel. liefs en fijne dag

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat mij altijd weer opvalt aan kinderen is dat ze zoveel speelgoed helemaal niet nodig hebben. Lekker buiten kastanjes zoeken, hutten bouwen of binnen met kartonnen dozen en plaids spookie spelen en tentjes bouwen. Kinderen vermaken zich met vaak heel simpele dingen. Maar ja, ieder zijn meug...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad ook mijn mening én ervaring. Plezier dat ze hier al hebben gehad aan een simpele kartonnen doos of gewoon wat ravotten in de tuin met ons hondje. En weet je wat ze eigenlijk nog het allerliefste hebben: gewoon aandacht krijgen en dat je lekker meespeelt als ouder. Dat vinden ze echt geweldig!

      Verwijderen
  10. Tja... er was vast een goed excuus... maar ik vind ook, het gaat meer om de aandacht en de inhoud dan het materiele.

    De jongens hier weten zelden wat ze willen hebben als we in een speelgoedwinkel zijn! Dochter vindt alles leuk en wil alles hebben. Maar als ze niks krijgt is dat ook (soms na een tijdje :-) goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik heb wel eens met een collega voor het bedrijfssinterklaasfeest heel veel speelgoed gekocht. Ik voelde de afkeurende blikken om me heen en voelde me genoodzaakt uitleg te geven aan andere klanten. Hopelijk was dit ook zoiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Misschien was al dat speelgoed voor een goed doel? Ik kan me bijna niet voorstellen dat twee karretjes vol voor twee driejarigen zou zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. :-) jah kinderen hebben inderdaad niet te klagen vind ik kwa hoeveelheid speelgoed.
    Op onze school zijn ze begonnen met inzamelen van speelgoed voor azielzoekerskinderen, een ieder mag speelgoed inleveren, mits het nog heel en schoon is en geen knuffels. Als je ziet hoeveel daar nu aan mooi spul al inligt:-) wel ben ik blij dta het blijkbaar goed gedeeld kan worden ook met een die niet zo veel heeft onze kinderen zoeken elke dag wat om in de doos te brengen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. ...wat 'n treurig verhaal! Ik bedoel dus het meisje uit Syrië dat waarschijnlijk vreselijke pijnen enspoedig zal sterven?

    BeantwoordenVerwijderen