Kipjes: de voor- en nadelen

Sinds we kipjes hebben is het probleem van de 'voedselverspilling' hier opgelost. Ik sta er nog steeds van versteld welke hoeveelheden oud brood, groenteafval, graan,... die krielkipjes kunnen binnenspelen. Ze wegen amper 800 g,... ik vraag me oprecht af waar ze die bergen eten blijven steken, zonder moddervet te worden. Nu is een kip natuurlijk wel permanent aan het scharrelen, dit verklaart waarschijnlijk waarom ze een metabolisme hebben om jaloers op te zijn.

Het scheelt in ieder geval ontzettend veel in de hoeveelheid restafval die we hier hebben. Alles wat nog eetbaar is gaat naar de kipjes, en voor de aardappelschillen en het tuinafval hebben we onze (reuze) composthoop.

Nu wil ik wel even zeggen dat het houden van kipjes zeker niet alleen maar mooie kanten heeft hoor. Voor je er aan begint, kan je beter eventjes de voor- en nadelen op een rijtje zetten.
Ik ben dol op onze kipjes, maar om geld te besparen moet je er zeker geen in huis (ahum, in de tuin) halen!
Ze hebben al behoorlijk wat gekost aan dierenartsbezoekjes en ook hun huisvesting is natuurlijk niet gratis. Tel de prijs van een hok, een hek, bodemdekking en dergelijke maar eens samen... zoveel eieren kan een kip nooit leggen om die kosten terug te verdienen. Verder moet je uiteraard ook bijvoeren met graan (wat ook wel wat kost) en af en toe een vitaminekuurtje is nooit slecht om hun weerstand wat te versterken.

Niet dat ik dat allemaal erg vind hoor: besparen is nooit de reden voor mij geweest om deze beestjes te houden. Ik wil er alleen maar voor waarschuwen... teveel mensen beginnen aan dieren zonder zich op voorhand te bezinnen over de consequenties die dit met zich meebrengt, met alle nare gevolgen vandien.

Af en toe kan het ook gebeuren dat er een kipje sterft, ondanks alle goede zorgen... Da's helemaal niet leuk, want hoe je het draait of keert: hechten doe je je toch aan die diertjes. Ik in ieder geval wel.Wij hebben er vorig jaar spijtig genoeg twee verloren: Piep en Josefien.

Verder mag je ook niet vergeten dat kipjes élke dag verzorgd moeten worden (vers eten en proper water), ook in de winter wanneer het bitterkoud is. Ik geef grif toe dat het kippenhok schoonmaken wanneer het lekker warm is, veel minder lastig is dan wanneer je vingers er bijna af vriezen... Als het vriest moet je bovendien soms meerdere keren per dag voor ontdooid water zorgen.

Wanneer je aan kippen begint moet je er ook zeker van zijn dat je iemand kent die de verzorging op zich wilt nemen wanneer je bijvoorbeeld op vakantie bent.

Je ziet, er komt best wel wat bij kijken.
Ik moet eerlijk gezegd toegeven dat ik, voor ik aan kipjes begon, eigenlijk ook héél veel nog niet wist: ik had nog nooit gehoord van bloedluizen bijvoorbeeld of van het 'snot' , en wist ik veel dat kippen zoveel uitwerpselen produceren (in hun eigen nest dan nog wel)... Ben je vies van een beetje kaka? Koop je dan een megadoos wegwerphandschoenen (zoals ik) of begin er maar gewoon niet aan!

Fleur en Violetta

Maar genoeg gezeurd over de nadelen nu: ik zou nog bijna vergeten te vertellen hoe leuk deze beestjes wel zijn.
's Morgens waan ik me een echte filmster als ik ze hun eten breng: ze lópen om tot bij mij te komen, met een enthousiasme waar ons Fleurtje (het hondenkind) zelfs voor moet onder doen...
Ze hebben ook elk hun eigen karaktertje:

• Violetta: de knuffelkip. Ze is eigenlijk te goed voor deze wereld, en héél erg tam. Jammer genoeg is ze ook niet van de slimsten en ze laat ze (vaak letterlijk) de kaas van haar brood halen.

Violetta

• Jasmijn: de leider. Zij is de dominantste en beslist wat er gebeurt in het kippenhok. Het is ook een ongelofelijke veelvraat en schrikt er niet voor terug om eksters die een graantje willen meepikken te verjagen.
• Annabelle: de meeloper. Ze is vrij onderdanig en aanvaardt het gezag van Jasmijn. Waar Jasmijn is, is zij. 's Nachts kruipen ze samen, vermoedelijk voor de warmte.

Annabelle en Jasmijn

• Pluizemieke: de opportunist. Eigenlijk idem als Annabelle, maar ze is minder onderdanig en doet vooral waar ze het meeste voordeel mee denkt te hebben.

Pluizemieke

Verder vind ik het voor de kinderen erg leuk en leerrijk om op te groeien met dieren. Mijn kleinste vindt het heerlijk om eitjes te kunnen rapen en weet ook waar ze vandaan komen (ja lach maar, vele kinderen denken dat die eitjes vanzelf in zo'n kartonnen doos terecht komen). Hopelijk breng ik mijn kinderen ook respect en liefde voor dieren bij, want wie wreed is voor dieren is dat meestal ook voor mensen...