Terug van vakantie

We zijn er even een weekje tussenuit geweest. Een weekje zonder bloggen, Pinterest, FB, mails checken, ... al moet ik toegeven dat ik wel af en toe op de iPad heb gekeken, dus volledige detox was het nu ook weer niet. Yep, ik geef het toe, ik ben een heel klein beetje verslaafd ;-)

Op vakantie gaan vind ik heerlijk, maar thuiskomen..., daar kan ik pas echt van genieten! Het is net alsof je alles veel meer waardeert als je het een weekje hebt moeten missen.
Ik zorg er altijd voor dat mijn huis opgeruimd en netjes gepoetst is voordat we vertrekken. Dat maakt het nog veel leuker om thuis te komen.

Al moet ik toegeven dat dat spik en span krijgen van mijn huis wel wat extra stress geeft voor het vertrek: het is een druk die ik mezelf opleg, en orde scheppen en poetsen met drie kinders, een man een een hond in je buurt is niet altijd evident. Al zeker niet als je je dan ook nog moet bezig houden met het inpakken van de valiezen, en als er nu één klus is die ik echt verfoei dan is het wel koffers inladen.
Ik stel dat klusje dan ook uit tot het allerlaatste moment, tot grote ergernis van manlief. Die zou het liefst van al een week op voorhand al beginnen te pakken, maar zijn koffer is dan ook op minder dan vijf minuutjes helemaal in orde. Hoe je dat klaarspeelt kan ik me écht niet voorstellen, maar waarschijnlijk zijn mannen een ander soort wezens op dat gebied...
Ik weet nooit wat ik moet meenemen (want je moet toch voorbereid zijn op alle mogelijke soorten weer), ik ben bang iets te vergeten dat belangrijk is (de lader van mijn gsm of zo), ik kan niet kiezen welke kleren ik wil aandoen op vakantie (dus ik neem er véél te veel mee), en dan heb ik het nog niet gehad over de koffers van de kinderen (en de spullen voor de hond)... Ik weet dat het een luxe probleem is, maar hier krijg ik nu echt stress van.

Vertrekken deden we op een onmogelijk vroeg uur. Weer geen probleem voor manlief, maar voor mij, de kids en de hond daarentegen... een hel.
Ik moest dan natuurlijk ook nog (drie keer) checken of alle lichten uit waren, de deuren afgesloten, alle toestellen uit, ... weer stress.
Maar dan is 't nog niet gedaan, want er stond een lange autorit op het programma. Je moet weten dat ik wel iets weg heb van Hyacint Bucket in de auto, uiteraard tot grote ergernis van manlief. Ik ben bang dat we geflitst worden, bang als er wegenwerken zijn, bang op de stukken autostrade in Duitsland waar je zo hard mag rijden als je wilt, bang op smalle, kronkelige wegen, ... een onverbeterlijke angsthaas dus.

Waarom doe ik me al die vakantie stress toch aan?  Stress die eigenlijk voor bijna  90 % overbodig is, als ik het nuchter bekijk. Volgend jaar ben ik volledig zen en doe ik niet meer mee aan die vertrek- stress. Dat neem ik me toch voor, nu op dit moment...
Maar genoeg geklaagd nu. Het was een hele leuke vakantie, maar daarover later meer...

Hebben jullie ook last van vakantie-stress?