zondag 2 augustus 2015

Het nieuws

Hebben jullie dat ook? Dat gevoel van kwaadheid, machteloosheid en droefheid als je weer eens je portie dagelijks onrecht krijgt geserveerd zo rond een uur of zeven tijdens het journaal. Maar daar blijft het niet bij: de hele dag door word je geconfronteerd met allerlei gruwelijke nieuwsfeiten: op de radio, op social media,... Ontsnappen is onmogelijk - tenzij je ergens in een grot kruipt - en is het trouwens wel geoorloofd om je ogen te willen sluiten voor de gruwel in de wereld? Is het niet vreselijk egoïstisch om te genieten van je eigen veilige plekje vol welstand en te doen alsof er niets aan de hand is?

Dat zijn vragen die me de laatste tijd steeds meer en meer bezig houden. Als ik hoor op het nieuws van die gruwelijke jaarlijkse traditie nabij de kust van Denemarken waarbij grienden (een walvissen soort) worden bijeengedreven met boten tot het ondiepe water, om daar op de meest barbaarse manier te worden vermoord met speren, stenen en alles wat er maar voorhanden is (KLIK),... als ik dat hoor, dan zit ik te wenen achter mijn tv-scherm. Wanneer ik dan tijdens datzelfde nieuwsbericht ook nog eens hoor dat mensen die protesteren tegen dit onrecht en het trachten te verhinderen, worden opgepakt en jarenlange gevangenisstraffen riskeren, dan is mijn ganse dag verpest en voel ik me zooo kwaad en zooo machteloos.

Of over die leeuw Cecil, die vermoord is door een rijke Amerikaanse tandarts. Het gaat hier trouwens niet enkel om Cecil, maar om al die duizenden prachtige wilde dieren die worden omgelegd door verwende rijke westerlingen die wat spanning zoeken in hun leven en willen pronken met hun (bedenkelijke) jachttrofeeën. Ocharme, ze werken zooo hard voor hun geld en hebben dan toch wel een verzetje verdiend hé! Bah! Ik kan maar niet begrijpen hoe mensen hier genoegen aan kunnen beleven. Waarom denken zij dat ze het recht hebben om zo'n prachtig dier te vermoorden? Waarom? Waarom? Waarom?

Maar het is niet enkel dierenleed dat me aangrijpt hoor. De houding van Europa tegenover Griekenland, de kledingindustrie die zoveel bloed aan haar vingers heeft omdat wij altijd maar meer en goedkoper willen, boeren die steeds minder voor hun producten krijgen totdat het water hen aan de lippen staat omdat de supermarkten hun machtspositie misbruiken (alles voor de winst nietwaar) met nog meer dierenleed in de veeteelt tot gevolg... Moet ik nog even doorgaan?

In eigen land ben ik heel bedroefd te zien dat onze regering er alles aan doet om de kapitaalkrachtigen te pamperen (géén vermogensbelasting) en de rekening om de begroting te laten kloppen doorschuift naar de laagste- en middeninkomens. Of zouden de rijken onder ons die exuberante verhoging van de prijs van de elektriciteit evenveel voelen als de zwakkeren in de samenleving misschien? Akkoord, we moeten allemaal op ons energieverbruik letten, maar als je niet veel te besteden hebt doe je dat sowieso wel hoor lijkt me. Tja, dat komt ervan met een rechtse regering natuurlijk. Misschien moeten mensen de volgende keer toch maar eens wat beter nadenken vooraleer ze naar de stembus trekken en kiezen voor bepaalde populistische partijen... want nu hoor ik ze allemaal wel klagen!

Dankjewel aan de mensen die mijn klaagblog helemaal hebben uitgelezen, maar ook begrip voor de mensen die het al voor bekeken hebben gehouden hoor...
Soms wou ik dat ik eigenhandig de wereld kon redden, maar verder dan online petities tekenen en mijn eigen koopgedrag als consument wat aanpassen kom ik vaak niet... en daar voel ik schuldig over.
Hoe gaan jullie om met zulke zaken en hebben jullie er ook zo'n moeite mee om al dat onrecht in de wereld te aanschouwen?

31 opmerkingen:

  1. Ook ik sluit mijn ogen niet voor alles wat er in de wereld gebeurd en maak me er zorgen om, maar of het door enkelen te veranderen is? Door erover te schrijven open je wel de ogen van anderen, dat is positief.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jaren gevochten met dat gevoel. Maar zoals je zegt, wat kan je doen als enkeling? Zelfs wanneer je organisaties steunt zoals Greenpeace en WWF ben je niet zeker dat jouw geld werkelijk daarvoor gebruikt wordt. Ook daar immers rijken aan de top die liever zelf veel verdienen ipv te helpen.
    Ik heb besloten rondom mezelf te helpen in plaats van de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, daar heb je gelijk in. Ik zag ook al reportages van het vele geld dat aan de verkeerde handen blijft plakken van die goedbedoelde donaties.

      Verwijderen
  3. Mooi blogje!
    ik volg meestal blogjes die gaan over: huishouden, hobby's, en leuke anecdotes

    ik zag u via andere blogsters zo gaat het hier op blogland
    bedankt voor het delen, en nog een
    fijne zondag ☀️

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Daarom kijk ik geen nieuws meer en lees geen krant meer. De radio kan ik qua nieuws niet vermijden maar daar luister ik dan zo min mogelijke naar. Ik voelme ook zo machteloos en verdrietig ervan en oplossen kan ik niet dus ik wil het niet weten ook. Ik probeer in mijn vrijwilligerswerk bij de dierenbescherming en met mijn eigen diertjes zo veel mogelijk goed te doen dat is dus wat ik kan betekenen. Ook teken in online petities van diverse organisaties en daar komen soms ook goede dingen uit. Dus ga niet geheel blind door het leven...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben ook vrijwilligerswerk bij een opvangcentrum voor dieren aan het overwegen, alleen is het niet bij de deur. Toch denk ik dat ik het ga doen, want ik denk dat het veel voldoening geeft en dat ik dan toch het gevoel heb een (klein) verschil te maken.

      Verwijderen
  5. Ik sluit mijn ogen grotendeels. Ik kijk wel naar wat ik zelf kan doen maar meer ook niet....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik sluit mijn ogen grotendeels. Ik kijk wel naar wat ik zelf kan doen maar meer ook niet....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik sluit mijn ogen grotendeels. Ik kijk wel naar wat ik zelf kan doen maar meer ook niet....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik trek ook geen nieuws. Het wordt je in de strot geduwd en daarnaast is het eenzijdig. Ik wil ook het liefst de hele wereld verbeteren. Verdriet, omdat dat never zal lukken. Blijheid. Omdat ik het wel zo veel mogelijk in mijn "eigen wereldje" doe. Dan heb je toch een goed gevoel. Een beetje. Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij doet al heel veel vind ik! Als ik lees op je blog hoe jij bezig bent met duurzaamheid: chapeau! Dat is het voorbeeld dat we moeten geven aan onze kinderen, zodat zij opgroeien tot verantwoordelijke en empathische volwassenen.

      Verwijderen
  9. Ik kijk eigenlijk al jaren geen journaal meer. Alleen af en toe het Jeugdjournaal. Wordt ook verdrietig van alles wat er zo verkeerd gaat/is in de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik kijk niet naar het journaal, lees geen krant en sla de misère uit het nieuws op internet ook grotendeels over. Reden: de zinloosheid om mezelf te informeren over zaken waar ik toch niets aan kan doen, maar waar ik me wel ellendig of boos door ga voelen. Nee... ik stop liever energie in dingen waar ik wél wat aan kan veranderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms denk ik dat ik mezelf ook beter wat meer zou afsluiten van die zaken. Al die ellende blijft steeds meer aan me kleven, en dan kan ik misschien ook beter mijn energie stoppen in kleine dingen die wel het verschil kunnen maken. Maar het blijft moeilijk...

      Verwijderen
  11. Het kan je soms overvallen, dat gevoel van onmacht, de zinloosheid van alles. Ik volg niet alle berichtgevingen, wat niet wil zeggen dat ik geen oog heb voor misstanden, onrecht en scheve verhoudingen.
    Het voelt vast goed om het van je af geschreven te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het overvalt mij ook wel eens maar meestal heb ik toch vooral een nuchtere houding. Zit ook wel in mijn karakter... Ik besef ook heel erg dat wat we via de media meekrijgen ook maar een beperkt beeld is. De werkelijkheid heeft heel veel kanten. Ik kijk en luister dan ook vooral kritisch naar de nieuwsberichten. Zo las ik ergens over de leeuw Cecile: 80% van de mensen in Zimbabwe kan nauwelijks rondkomen en leeft in honger. Hoe triest ook, waarom wordt de Zimbabwaanse leeuw dan zo'n groot ding in het nieuws (en natuurlijk is het een triest verhaal, dat zeg ik niet...), terwijl de lijdende bevolking geen/weinig aandacht krijgt. Verder ervaar ik dat je in je eigen leven, zoals me altijd is bij gebleven, 'zelf de slingers op moet hangen'. En zolang we in één van de rijkste landen van de wereld leven, moet dat toch mogelijk zijn, los van het feit welke regering we hebben :-).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik bedoel dit overigens niet als kritiek op jouw bericht, hoor! Je beschrijft heel eerlijk en duidelijk hoe je er in staat en dat is alleen maar mooi. Ik vind het alleen wel prikkelend om dan mijn gedachtengang uiteen te zetten die uiteraard, we zijn allemaal anders, ook verschilt.

      Verwijderen
    2. Ik had jouw reactie helemaal niet opgevat als kritiek hoor! Tuurlijk heb je gelijk dat het grootste gedeelte van de bevolking in Zimbabwe erg noodlijdend is, en dat verdient zeker en vast ook onze aandacht. Dat besef heel goed. Ik ben dan ook van mening dat zo'n rijke man als die tandarts in kwestie veel nuttigere dingen zou kunnen doen met zijn geld dan dieren neerknallen... Maar veel mensen die de mogelijkheden of het geld hebben om iets te veranderen doen dat nét niet, en dat kan ik dus niet begrijpen...
      Ook onze regering in België blijft heel erg in gebreke op dat gebied vind ik. We hebben het inderdaad heel goed hier in België, maar toch is er nog steeds een erg groot aantal kinderen dat in armoede moet opgroeien en dat moet ook een bezorgdheid zijn van de regering. Wat er nu is gebeurd met de tax shift vind ik een ongelofelijke gemiste kans...

      Verwijderen
  13. Ik heb genoten van dit stukje. Tenminste, van de manier waarop het geschreven is, maar niet bepaald van de inhoud (lol)! Bij je vraag "Moet ik nog even doorgaan?", dacht ik prompt: Alsjeblieft niet! ;-)

    Alle nieuwsfeiten die je opsomt, waren mij totaal vreemd (ik leef dus in zo'n grot, kijk, luister en lees al minstens twee jaar geen nieuws meer). En dan kom jij klagen dat een mens hier niet aan ontkomt. Nee, dank je de sodemieter! Was ik er twee jaar lang in geslaagd om aan die narigheid te ontkomen, zit ik ze híer te lezen ;-))

    Maar even serieus...
    Om op je vraag in te gaan of het egoïstisch is om je hieraan te onttrekken...
    Dat heb ik me natuurlijk ook afgevraagd. Mijn generatie is echt grootgebracht met het idee dat je het nieuws moést volgen en dat je ook overal een mening over moest hebben. De generatie van mijn ouders heeft ons dat zo zorgvuldig bijgebracht. Maar in hun tijd had dat nog zin om de actualiteiten bij te houden, om daar een eigen standpunt in in te nemen, zodat er ook actie gevoerd kon worden. En ook die acties hadden destijds nog zin.

    Maar ik denk een beetje dat dit juist je punt is: die machteloosheid.
    Als je tegenwoordig actie voert, steek je je nek uit voor niks.

    Alleszins heb ik destijds besloten dat ik die ellende niet meer in mijn belevingswereld wil. Ik trok dat niet meer. En ik hoor het van steeds meer mensen - o.a. van jou, hier - dat ze die ellende niet meer trekken.

    Betekent trouwens niet dat je niet verantwoord kunt leven als je geen nieuws bijhoudt en dat je er niet zelf wat aan kunt doen.

    Zo eet ik bijvoorbeeld geen vlees meer. Krijg geen hap meer door mijn keel sinds tot mij doordrong welk dierenleed daarachter zit. En 'shoppen' doe ik ook al niet meer. Ik koop alleen nog tweedehands. Zodoende heb ik niet (rechtstreeks) bijgedragen aan de uitbuiting in de textielindustrie.

    Ouderwets 'actie voeren' heeft geen zin meer. Maar je kunt wel besluiten dat je aan een aantal misstanden 'niet meer meedoet'.

    Enfin, goed stukje.
    Ik denk dat veel mensen deze ervaring delen met jou!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor deze uitgebreide reactie.
      Ja, je hebt gelijk, ik ben ook opgevoed met het idee dat je de actualiteit moet volgen. Maar je hebt ook gelijk als je opmerkt dat ik er gewoon niet meer tegen kan. Inderdaad... die machteloosheid.
      Ik eet net als jij al heel lang geen vlees meer, en wat betreft mijn andere aankopen probeer ik zoveel mogelijk rekening te houden met duurzaamheid. Ik zou bijvoorbeeld dolgraag volledig bio eten, maar dan kan ik helaas niet betalen. Kleren koop ik zoveel mogelijk in winkels waarvan ik weet dat ze tenminste nog een beetje moeite om de arbeidsomstandigheden van hun werknemers te respecteren, maar ook niet altijd... dat geef ik toe.
      Ah ja, ook dat nog: ik heb daarstraks toevallig je blog 'ontdekt' en je hebt er een trouwe volger bij!
      Groetjes, Miss Milla

      Verwijderen
    2. Dankjewel voor de 'vermelding' van mijn blog, hier in de rechter zijbalk. Dat stel ik zeer op prijs!!

      Verwijderen
  14. Ja, ik heb het er ook vreselijk moeilijk mee Miss Milla. Ik probeer één keer per dag het nieuws te volgen, vaak met tranen in mijn ogen. Maar daar is niemand mee gebaat natuurlijk. Ik voel me ook ontzettend machteloos. En dan die partij idd waar zoveel mensen voor stemden. Hoe mensen ziende blind kunnen zijn. Als die regering er mee stopt, zullen heel wat sociale zekerheden verdwenen zijn, en dat zijn de kleine mensen die het zullen voelen idd.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik vind het soms ook lastig om het nieuws te lezen en te horen. Dat raakt me dan, en ik kan er verder weinig aan doen...

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik kijk bijna geen tv meer en volg het nieuws op de radio wanneer ik alleen onderweg ben. Eigenlijk steek ik mijn hoofd wat in het zand. Heel veel is ook de waan van de dag. De dood van Cecil maakt veel los omdat het heel concreet is, het raakt. Ik hoop dat er iets goeds uit voortkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik herken het verhaal van Sunny wel.
    Wij hebben al bijna tien jaar geen televisie en kijken geen nieuws, maar dat betekent niet dat we niet met dergelijke zaken geconfronteerd worden. Op sociale media en de radio vooral.

    Dat betekent niet dat wij gewoon in onwetendheid van ons luxeleventje genieten. We proberen minder vlees te eten, bioproducten, zo weinig mogelijk te verspillen, consuminderen, ... of een legkip adopteren zodat we toch weten waar onze eieren vandaan komen en een paar dieren hebben kunnen redden ;-)

    Ik denk dat die verontwaardiging die je voelt heel belangrijk is en een kracht is die je kan gebruiken om het zelf anders te doen. Dat is hetgeen wat van jou een goed mens maakt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, ik heb er lang over nagedacht en ik denk dat dat inderdaad de enige manier is om ermee om te gaan: zelf bewuste ethische keuzes maken. Ik heb ook sterk het gevoel dat er de laatste jaren bij veel mensen een soort bewustzijn is ontstaan rond duurzaamheid en ethisch consumeren. Dat stemt me blij. Er is nog een lange weg te gaan, maar misschien is het beter te focussen op het positieve wat er gebeurd dan het negatieve.

      Verwijderen
    2. Focussen op het positieve is een goed plan ;) Maar het negatieve ook blijven zien en als motor tot verandering gebruiken. Zo probeer ik het.

      Verwijderen
  18. Door je blogberichtje mensen aanzetten tot bewustwording is al heel veel...En daar ben je toch wel in geslaagd. Duurzaamheid en bewust consumeren is al veel... niet grijpen naar de goedkopere winkelketens maar proberen bewuster aan te kopen...eigen boeren steunen... maar het erge daaraan is dat sommigen onder ons dat echt niet kunnen omdat het voor hen dan veel te duur wordt...(merk ik zelf bij mijn plastiekarm winkelen) Beginnen bij je zelf is al een heel klein stukje in de goeie richting...
    Maar echt van al dat mensen-en dierenleed word ik ook niet goed! Als je dan denkt dat dat van die vissen op dit eigenste moment ergens in de wereld evengoed met mensen gebeurt dan is me de wanhoop nabij!
    Ondanks alles toch een fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Beste, lieve Milla. Je moet helemaal niets. Elke dag voor de televisie zitten om het leed van de wereld op je netvlies gebrand te krijgen is aangeleerd. Misschien deden of doen je ouders dat ook. Zeker is dat de meeste mensen in je omgeving dit ook doen. In ieder geval is het ook af te leren..., het is mij ook gelukt. Sinds zo ongeveer 7 jaar volg ik geen enkel nieuws meer. Ik heb er toentertijd een blogje aan gewaagd, wellicht vind je het leuk om die eens te lezen. Je vindt 'm via http://www.jacobusdeboer.nl/geen-nieuws-meer/. Ik vond het leuk jouw blog te lezen, wellicht kies je er zelf ook voor om te nieuwsminderen of zelfs om te stoppen met nieuws kijken. Veel succes!

    BeantwoordenVerwijderen