Mijn kleine ergernissen: deel 2

Gisteren schreef ik een bericht over de dingen die mij zoal ergeren. Bij nader inzien was mijn lijstje eigenlijk verre van compleet.
Wat ben ik toch een zeur, maar ze hebben me altijd wijsgemaakt dat je je frustraties niet moet opkroppen maar uiten... Ik gooi dus snel nog wat extra ergernissen in de groep. Kwestie van er niet mee te blijven zitten en dus niet te eindigen als een compleet gefrustreerd vrouwmensch .
Alvast bedankt om te luisteren naar mijn relaas, lieve lezertjes.

Waar erger ik mij mateloos aan?

• Televerkopers die je bijna dagelijks lastigvallen als je (nog) in het bezit bent van een vaste lijn en je allerlei goederen en diensten willen aansmeren die je niet nodig hebt. Als ik een onderbroek nodig heb zal ik die zelf wel gaan kopen en hoeven ze me die niet vrijblijvend (???! ) op te sturen om uit te proberen. Jaha, geloof het of niet, zelfs hiervoor bellen ze je op!
• 14- of 15-jarigen die stoer lopen te doen met een sigaret in hun mond, en zeker als het dan nog klasgenoten van mijn oudste zoon zijn. Ik moet dan altijd vreselijk op mijn lip bijten om geen franke opmerking te maken en zo mijn zoon ten schande te brengen.
• Hondenbezitters die hun hond niet opvoeden en als hij dan storend gedrag vertoont zeggen met een mierzoet stemmetje: "Nee, Boemerke, da mag ni lieveke." Tja, als je het op zo'n toontje zegt gaat je hond het zéker begrijpen hoor.
• Die steeds terugkomende telefoontjes in erbarmelijk Engels (dat mij doet denken aan Apu van de Kwik E Markt in The Simpsons) van die oplichters van de zogezegde 'Windows services'. Geef het op losers aub, jullie gestalk leidt tot niets, zoek een ander slachtoffer of liever nog: loop eindelijk eens tegen de lamp, stelletje boeven!
• Mijn kids die steeds (ongemerkt) proberen mee te kijken als ik mijn pincode intik en daarna triomfantelijk roepen: 'Haha, mama, ik weet jouw pin code!' Mispoes kinders!
• Aan mensen die de drollen van hun hond niet opruimen en al zeker als die drollen dan nog voor mijn huis worden geplaceerd.
• Mensen van bepaalde politieke partijen die de schuld van alles wat er misloopt in de maatschappij geven aan minderheidsgroepen en de zwakkeren in onze samenleving. 
• Aan kappers die je vreselijk dure producten willen aansmeren -die je volgens hen écht nodig hebt- terwijl je kapsel al een rib uit je lijf kost.
• Aan mezelf: omdat ik al zo lang véél gezonder wil gaan eten en er maar niet in slaag. Waarom heb ik op dat gebied toch het karakter van Winnie the Pooh als hij een pot honing ziet?
• En nog eens aan mezelf omdat ik me nog steeds opjaag in dergelijke futiliteiten in plaats van gewoon 'zen' te blijven en me hier niets van aan te trekken.

Poeh! Dat lucht op zeg! 

Nog een fijne zondag toegewenst (zonder ergernissen).