Als er één ding is waar ik een hekel aan heb dan zijn het wel schuiven en kasten volgepropt met rommel. Met een huishouden bestaande uit 2 volwassen, 3 kinders en 1 hond heeft een mens op den duur heel wat spullen bij elkaar, waar een plaatsje moet voor worden gevonden.
Ik probeer er voor te zorgen dat alles een vaste plaats heeft, en om de paar maanden krijg ik een aanval van opruimwoede. Dan haal ik lades en kasten leeg en herschik ik alles tot het weer netjes is. Daarbij belanden er vaak een aantal zaken in de vuilnisbak of krijgen ze een plaatsje in een andere kast. Mijn man en kinderen worden hier soms wanhopig van. Telkens als ze iets nodig hebben roepen ze luidkeels, nog voor ze zelf gezocht hebben : "Mama, waar heb je dat nu weer gelegd?"
Ik kan heel blij worden van een opgeruimde kast, alleen blijkt die orde vaak maar van korte duur te zijn. Als ik na enkele maanden bekijk wat er overblijft van die eens zo ordelijke kasten... een rommeltje waar je niets meer in terug vindt. Zucht! Ik kan hier de schuld van op mijn huisgenootjes steken, maar ik ben zelf ook niet helemaal heilig op dat gebied. Wanneer ik snel wil opruimen, prop ik vaak de dingen die in mijn weg liggen snel in de dichtstbijzijnde kast. Niks mis mee, als je dan alles netjes op zijn plaats legt als je wat meer tijd hebt, maar zo gaat dat dus niet.
Paperassen is nog zo iets waar ik de pest aan heb. Ik heb vaste plaatsjes voor alle paperassen, allemaal nette mapjes en fardes. Goed systeem hoor, alleen moet je dan de discipline hebben om wekelijks ook alles netjes te klasseren. Hierin blijk ik dus wéér geen krak te zijn. Om de paar maanden wordt het me dan toch te erg en dan schiet in met grote tegenzin in actie. Pffff... dan poets ik nog liever de héle dag, zo'n rotklus.
Gisteren was ik dus weer een papiertje kwijt dat ik echt dringend nodig had. Eerst gekeken in mijn mapjes: niets te vinden. Dan heel het huis zowat binnenstebuiten gekeerd: weer niets gevonden. Tot ik me opeens herinnerde dat ik in de berging nog een doos had staan met allemaal papieren die nog moesten geordend worden. Yep, daar lag mijn felbegeerde blaadje papier. Eureka, eindelijk gevonden!
Na zo een voorval neem ik mij altijd voor om in het vervolg een beetje ordelijker te zijn en alles wat sneller op zijn plaatsje te leggen. Mij kennende hou ik dat welgeteld een weekje vol...
Hebben jullie voor alles vaste plaatsjes en ordelijke kasten, of is het soms ook wel eens chaos in de lades?
Bij mij liggen de meeste dingen op een vaste plaats. Dat voorkomt veel onnodig zoeken en een hoop stress.
BeantwoordenVerwijderenSommige huisgenoten houden zich daar niet altijd aan, waardoor ik soms toch nog het halve huis mag afzoeken als ik iets nodig heb.
Bij mij heeft ook zo'n beetje alles een vaste plaats. Bij mijn man echter niet, en daar word ik af en toe wel eens knettergek van... Laatjes en kastje kunnen bij mij op den duur erg rommelig worden en eens in de zoveel tijd mest ik dat dan weer eens uit en gooi een heleboel zooi weg. Totdat het weer een puinbak wordt :)
BeantwoordenVerwijderenIk heb voor alles een vaste plek, ook voor rommel en kladpapiertjes. Dus als voorheen de werkster mijn bureau wilde "opruimen" was ik daar niet blij mee :-)
BeantwoordenVerwijderenWe hebben ook zo 1 schuif, de brosselschuif. Niet normaal. Maar ik kan ook ineens de kriebels ervan krijgen en dan mest ok ze uit. Opgeruimde brosselschuif, opgeruimde geest. ;-)
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig woord 'brosselschuif' :-)
VerwijderenHihii
VerwijderenHaha heel herkenbaar je verhaal.
BeantwoordenVerwijderenIk neem me elk jaar weer voor om dit jaar alle kastjes uit te mesten en netjes te houden, maar kan me er maar niet aan houden.
Bij ons lijkt het op het oog wel netjes, maar trek niet teveel kasten en laatjes open: dat kan gevaar voor je gezondheid met zich meebrengen.
Als blijkt dat een kast bijna uit elkaar knapt, dan moet ik wel en ruim ik ook bijzonder goed op. Maar ik kan het maar niet netjes houden. Helaas.