De oudste heeft net zijn examenperiode achter de rug en het lijkt wel alsof ik, als mama, daar altijd meer stress over heb dan hijzelf. "Loop toch zo niet te stressen mama, straks krijgt je nog een hartaanval", is één van zijn standaardopmerkingen. Of deze: "Denk je nu echt dat ze later op een sollicitatiegesprek gaan vragen hoeveel punten ik had in het vierde middelbaar?" Tja, daar heeft hij wel een punt natuurlijk... Desalniettemin heb ik uiteraard liever dat de kiddies hier met goede rapporten naar huis komen en niet met een camion vol buizen.
Dochterlief zit nu in het laatste jaar van de lagere school en het lijkt wel dat het cliché klopt dat meisjes vaak plichtsbewuster en streveriger zijn op school dan jongens. Hier thuis toch tenminste, er zullen vast ook wel mannelijke blokbeesten bestaan... Dochterlief wil wél het liefst zo goed mogelijke resultaten. Voor zoonlief is 'er door' al ruim voldoende, en examenstress of faalangst lijken hem wel vreemd te zijn.
Gelukkig kon hij gisteren toch een goed rapport voorleggen. Oef, weer een zorg minder voor ondergetekende!
Verder ben ik nog steeds bezig met mijn 'verfproject'. De keuken en de living zijn inmiddels van een nieuw kleurtje voorzien. Ik koos voor wit, omdat ik houd van licht, sober en puur. Wit laat trouwens decoraties en planten prachtig uitkomen omdat het zelf weinig aandacht vraagt.
Voordien waren de muren van deze twee vertrekken grijs geverfd, maar na een jaartje of vier was ik wel toe aan iets anders. Het gebrek aan zonlicht in de winter vind ik trouwens lastig en als je muren dan ook nog eens grijzig zijn... Echt vrolijker word ik daar niet van.
Aangezien ik een perfectionistisch beestje ben, heeft het best wel lang geduurd eer alles tot in de puntjes geverfd was. De kleuter die hier rondloopt maakt het (ongestoord) schilderen er ook niet makkelijker op. Gelukkig kreeg ik het afgelopen weekend hulp van Handige Harry Manlief en eindelijk konden alle meubels terug op hun plaats. Als manlief zich er mee bemoeit gaat het ineens wel vooruit. Ik denk dat hij zich soms wel vreselijk moet ergeren aan mijn traagheid en geprul. Maar soit, nu alles in orde is kon eindelijk de kerstboom opgetuigd worden. Kijken jullie mee?
Het ziet er enorm gezellig uit in jullie mooie woonkamer! Dat van dat stressen, als moeder dus, herken ik heel goed van mijn jongens. Ik heb geen dochter, dus kan niet vergelijken en alleen maar terugdenken aan hoe ik zelf was. Zeker vanaf het 4e jaar op de middelbare school ben ik heel hard en plichtsbewust(er) gaan studeren. Mijn jongste (22) heeft het nu pas echt goed in de gaten :-)
BeantwoordenVerwijderenJe woonkamer ziet er heel mooi uit en de foto's zouden zo passen in een tijdschrift over interieurinrichting. Het valt me wel op dat er, ondanks je nog een kleutertje van 3 en een kind van 11 jaar hebt, er niets van speelgoed te bespeuren valt in de leefruimte.
BeantwoordenVerwijderenOnze kinderen zijn op vlak van leerhouding ook altijd verschillend geweest : dochter was een strever die niet tevreden was als ze niet de eerste van de klas was. Dat zat er al in van als ze kleuter was en eens op de unief kon ze wel accepteren dat er anderen waren die betere resultaten behaalde of zij. Zij combineerde dan wel 2 universitaire richtingen terzelfdertijd en slaagde in beide richtingen nog met grote onderscheiding.
Zoonlief deed zijn best tijdens de lagere school en eerste cyclus middelbaar. Vanaf het vierde jaar was hij tevreden als hij er overal goed door was. Zijn universitair diploma heeft hij behaald maar had bijna elk jaar een paar vakken in tweede zit. Ik veronderstel dat, als hij wat regelmatiger zou gestudeerd hebben, hij die tweede zits en al de stress die die meebrachten, zou kunnen vermeden hebben.....liesbet
Dank je wel voor het compliment over de woonkamer. En wat betreft dat (ontbrekende) speelgoed: ik nam deze foto's als de kids op school waren. Normaal gezien ligt half de kamer vol met speelgoed hoor! Op de plaats waar nu de kerstboom staat, is de speelhoek van de kleinste en de witte kast op de foto zit onderaan helemaal vol met bakken speelgoed. Verder hebben we in de tuin nog een speelschuurtje voor de kinderen gemaakt waar ook heel veel speelgoed in staat. Om nog maar te zwijgen van hun slaapkamers... Ik probeer wel elke avond het speelgoed wat op te ruimen. Maar ik vind jouw opmerking zeer terecht hoor... het is hier zeker niet altijd zo opgeruimd hoor, dat zou inderdaad wel raar zijn met een vierjarige in huis ;-)
VerwijderenWow, wat hebben jullie een prachtige woonkamer, zeg! Je zou je moeten opgeven voor zo'n tijdschrift over wonen!! Echt heel gaaf ingericht.
BeantwoordenVerwijderenDat ziet er gezellig uit zeg!!! Wij hebben trouwens nagenoeg dezelfde grote witte kast.
BeantwoordenVerwijderenOh wat leuk! Blijft toch mooi hé, zo'n witte kast.
VerwijderenGezellige kerstboom hebben jullie en hij staat daar ook echt prachtig zo op die plek!
BeantwoordenVerwijderenHé, wat leuk! Jij hebt ook een chesterfield. Ik ook! Superfijne bank vind ik.
BeantwoordenVerwijderenJe kerstboom is prachtig. Heb je deze post al gespamd op de Kerstmis Bloghop 2014 op Huisvlijt?
Ik ben ook gek op Chesterfields. Ik vind het de mooiste zetels die er zijn!
Verwijderenik heb net mijn linkje geplaatst op de Bloghop :)
Mooi zeg, die living van je.
BeantwoordenVerwijderenHet ziet er echt supermooi uit zeg. En ook gezellig. En heb je nu een houtfornuis in je schouw staan?
BeantwoordenVerwijderenJa, da's een houtkacheltje, maar het staat er maar voor de sier hoor. Het wordt niet gebruikt. Wel willen we ons op termijn graag een pelletkachel aanschaffen.
VerwijderenVolgens mijn man is het een kolenkachel, geen houtkachel dus.. We kregen het van zijn ouders en ik vind het wel mooi.
BeantwoordenVerwijderenGezellig!
BeantwoordenVerwijderenHet ziet er uit als een thuis!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je gezellige dagen met je gezin.