Schoenen!

Help!!! Mijn lievelingssandalen hebben de geest gegeven. Ik had ze al zeker al 5 jaar, liet reeds 2 maal de hakjes repareren, maar nu is het er echt mee gedaan. Voorgoed! Geen oplapwerken zullen ze nog kunnen redden, want de zool van de linkerschoen is zomaar ineens helemaal doorgescheurd, langs de binnen- en de buitenkant.

Hoe kan dat zomaar gebeuren? Ik moet toegeven -tot mijn grote schaamte- dat ik ons Fleurtje er eerst een beetje van verdacht mijn schoenen naar de vaantjes te hebben gebeten. Bij nader inzien kan dit niet, want ze zaten netjes opgeborgen in de schoenenkast en ik merkte de scheur pas op toen ik ze al een half uurtje aanhad. Ons Fleurtje kan veel, heel veel, maar een schoenenkast openen, schoenen pakken en ze daarna netjes terugzetten in de kast: dat kan ze nu nog net niet. Trouwens sinds haar puppytijd achter de rug is heeft ze nooit nog iets stukgebeten, de lieverd.

Ik zal dus moeten aanvaarden dat mijn lievelings shoes gewoon zijn bezweken door natuurlijke slijtage. Hun laatste rustplaats wordt het containerpark, want in de kringloopwinkel zitten ze volgens mij ook niet te wachten op zulke versleten sandalen...

Ik vind het wel jammer, ik droeg ze écht graag. Ze waren elegant, maar toch ook makkelijk. Dat zijn nu juist de twee vereisten waaraan een schoen voor mij moet voldoen.
Nu denken jullie misschien: hoe zagen die schoenen er dan eigenlijk uit? Wel, ik ga nu eens geen foto posten van deze schoenen. En weten jullie waarom niet? Omdat ik me er een beetje voor schaam. Bij nader inzien waren ze eigenlijk al lang versleten, maar ik vond ze zo leuk dat ik ze maar bleef dragen... Een foto van deze aftandse onderdanen wil ik eigenlijk liever niet de wereld insturen. Jahaa, ook Miss Milla heeft haar trots.

Maar voor jullie nu medelijden met mij krijgen, vanwege dit grote (schoenen)verlies: niet doen!
Pssst... niet voortzeggen hé, maar eigenlijk heb ik meer dan genoeg schoenen hoor. Genoeg om de komende decennia niet op blote voeten te hoeven lopen.

Yep, ik wéét dat dit een beetje schandalig is, maar het is mijn zwakte. Nu ja... één van mijn zwaktes, want ik heb er nog (zoals mijn koffieverslaving bijvoorbeeld).
Gelukkig heb ik de laatste jaren op schoenengebied mijn leven serieus gebeterd. Reden: ik vond het wel een beetje decadent worden, zoveel schoenen en ik heb er trouwens ook geen plaats meer voor.
Gelukkig heb ik altijd de meeste van mijn schoenen in de solden gekocht, zodat ik er nooit een financiële kater aan heb overgehouden. Ik heb ze ook niet allemaal ineens gekocht natuurlijk. Mijn collectie schoenen is in de loop der jaren aangegroeid tot een verzameling van respectabele grootte.

En omdat ik vandaag goed gezind ben gun ik jullie een blik in mijn heiligdom:

Sam Edelman: één van mijn favoriete merken

Laura en Ko: ik houd vooral van de zomerse kleur

Janet Sport: veel sport is er wel niet aan hé

Mery: korte zomerlaarsjes

Chica's for Noë: beetje retro, altijd mooi vind ik

Jhay: super makkelijke ballerina's

Via Vai: hoge hakken, maar wel makkelijk om op te stappen

Janet & Janet: fantastisch schoenenmerk

Dit is maar een deel van mijn schoentjes natuurlijk, maar ik wil jullie niet vervelen met allemaal saaie schoenenfoto's onder elkaar ;-). Misschien post ik later mijn laarzencollectie nog wel eens, mocht het iemand interesseren...

Ik vrees trouwens dat ik dochterlief ook al besmet heb met mijn schoenenobsessie. Alhoewel, volgens mij zit het in de genen. Al voor ze kon spreken wist ze al duidelijk te maken welke schoenen ze wou en dan maar stampvoeten als ze die niet kreeg... (ze zou de halve winkel hebben gekocht).