Ik heb me in tussentijd wel wat kunnen behelpen met de iPad, maar een blog typen op dat ding is echt niet aan mij besteed. Ik snap niet hoe anderen dat klaarspelen. En trouwens, ik krijg bijna nooit de kans om die tablet de gebruiken, gezien er altijd wel één van de kindertjes mee lopen is.
Ik moet toegeven dat ik het in het begin wat vervelend vond zonder computer, maar het went. Na een tijdje raak je wel gewoon aan dat off-line leven. Vroeger deden we het ook zonder tenslotte, zelfs nog niet zo heel lang geleden trouwens. Dat zullen de niet meer zo piepjonge lezers zich vast nog wel herinneren.
Op het gebied van technologie loop ik overigens mijlenver achter. Gelukkig blijf ik nog een klein beetje bij onder druk van de kindertjes. Jahaa... een pubertje is huis heeft ook zo zijn voordelen hoor, geloof het of niet ;-)
Weten jullie dat ik zelfs nog steeds geen smartphone bezit? Eigenlijk ben ik hier zelfs (stiekem) een heel klein beetje trots op. Dit is namelijk het bewijs dat ik niet zomaar bezwijk aan de druk om mee te willen zijn... Toegeven, moest mijn gsm het nu begeven, zou ik wel overstag gaan hoor. Maar dat ding (dat al vijf jaar oud is overigens) is nog zo goed als nieuw. Het grootste voordeel eraan is dat ik het maar één keertje in de week hoef op te laden. Ik vind ook dat het nog steeds een mooi toestelletje is, en destijds betaalde ik er bijna 200 euro voor.
Waarschijnlijk vinden sommigen dat allemaal belachelijke redenen om vast te houden aan een ongetwijfeld hopeloos verouderd modelletje, maar... vergeet niet dat ik best wel een gierigaard ben op dat gebied.
Wat nog prima werkt ga je toch niet zomaar vervangen? Oh, wat klinkt dit ouderwets hé. Toch schaam ik me er niet voor. We worden veel te veel gepusht om maar mee te doen aan die koopwoede.
Ik zie tegenwoordig al kindertjes aan de schoolpoort van amper elf met een iPhone in hun polletjes. Die zullen vast wel lachen als ze me zien bellen met mijn telefoontje...
Anderzijds ben ik natuurlijk ook niet ongevoelig voor het feit dat je met een smartphone zoveel meer kan. Moet ik er misschien dan toch maar eentje kopen? Mijn dochter heeft al fijntjes gemeld dat ze mijn gsm wel wil hebben als ik een smartphone koop. Ze mag hem wel pas gebruiken als ze twaalf wordt, want da's hier de regel is huis.
Eigenlijk wel fijn dat zij haar neusje niet ophaalt voor mijn oude toestel. Mag ik hier uit concluderen dat mijn opvoeding op dat gebied toch zijn vruchten afwerpt, en dat ze niet opgroeit als een verwend nest? Je moet altijd het positieve van de dingen proberen in te zien, nietwaar?
Hebben jullie een smartphone? Is het écht zo een grote meerwaarde om er eentje te kopen? Alle raad is welkom. Waarvoor dank!
Ik begrijp je argumenten heel goed, heb het zelf ook een tijd geroepen, dat ik prima met dat oude mobieltjje kon. Maar ja, toen had man opeens een nieuwe iphone en was zijn oude iphone "over".. en ik wil niet anders meer. Heerlijk! Kan er op whatsappen, wordfeuden, even snel iets opzoeken op internet (hoewel dat lastig is met die kleine letterjtes op zon klein scherm :-). Ik kijk nu al uit naar de nieuwe iphone van man, dan mag ik weer een versie hoger en kan ik meer apps downloaden. En niet te vergeten de betere fotocamera, ik fotografeer alles en zet dat dan direct op facebook (nouja, niet alles, maar ik bedoel, het gaat wel sneller dan met een camera en computer en snoertjes enzo)
BeantwoordenVerwijderenJa, het kriebelt wel om er eentje te kopen hoor, maar ik vind het zo stom om een toestel dat nog perfect werkt te vervangen. Misschien ga ik binnenkort toch overstag en heb ik dan spijt dat ik het niet eerder heb gedaan ;-)
Verwijderenik heb ook lang gewacht met de overstap naar een smartphone... maar sinds ik er toch één gekocht heb kan ik hem niet meer missen! Vooral het gemak om snel foto's te trekken en meteen te kunnen delen + de mogelijkheid om snel even mijn mails te checken en zo van die zaken zijn toch zo handig!
BeantwoordenVerwijderenOok facetime gebruiken wij hier constant om met elkaar te bellen & elkaar te zien
Ik ben fan ;-)
Tot vorig jaar had ik ook een oude GSM, zelfs nog ouder dan die van jou. Ik gebruikte die bijna niet, meestal zat hij zo plat als maar zijn kon ergens in mijn handtas, of in een schuif zelfs. Ik was er trots op dat ik dat niet nodig had, al dat gedoe. Ze moesten mij maar bellen als ik thuis was :-) ! Tot mijn man vorig jaar met een IPhone op de proppen kwam. Dat zou een gedeelde GSM worden voor de avonden en weekends (hij heeft enkel eentje van zijn werk) en overdag in de week zou ik die dan bijhouden. Het heeft even geduurd maar natuurlijk ging ik overstag en eens je dat gewend bent ... Ik vind het echt erg dat ik die bijna niet meer zou kunnen missen ! Die kan zoveel hé. Nu zit die dus elke dag braaf opgeladen bij mij en regelmatig check ik dan eens of er geen bericht is, of een mail of zo. Eigenlijk is het verschrikkelijk dat een mens zich zo hecht aan een stomme telefoon
BeantwoordenVerwijderenIk had precies hetzelfde, maar een half jaar terug toch eentje gekocht. En ik gebruik hem niet eens zoveel, alleen 's avonds blogjes lezen in bed als ik nog even bij de kinderen blijf liggen :-) dat gaat met een laptop veel lastiger... Ik denk dat ik hem wel zou kunnen missen, maar ik ben blij dat ik een gekocht heb :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een grappig telefoontje heb je toch. Ziet er heel leuk uit hoor, kan je daar dan ook alles mee doen?
BeantwoordenVerwijderen